Üfter Mark - 41 deelnemers beleefden op zaterdag 31 mei 2014 een zeer geslaagde excursie naar de Üfter Mark, een prachtig en afwisselend Duits natuurgebied tussen Wesel en Oberhausen. In het lentenummer 2014 staat een uitgebreid artikel over dit gebied niet ver van de Nederlandse grens. De deelnemende leden en hun introducés konden dus goed voorbereid op reis gaan.

Om 13.00 uur werden we verwacht in het Forsthaus, waar we warm welkom werden geheten door Revierförster tevens Revierleiter Christoph Beemelmans, zijn echtgenote en enige medewerkers. Na de koffie en thee hield de heer Beemelmans een door beelden ondersteunde inleiding over het gebied en de geschiedenis ervan. Hij is een bevlogen man die zeer enthousiast kan vertellen over “zijn” gebied. Hij heeft regelmatig contact met bij ons bekende wildkenners als Gerrit Jan Spek, Bas Worm en Ger Verwoerd en weet daardoor ook veel over de situatie in ons land.

In het bestek van dit verslag zou het te ver voeren om de gehele inleiding van Beemelmans weer te geven. Dat geldt ook voor de uitgebreide toelichtingen tijdens de middagexcursie. Wie meer wil weten over het gebied verwijs ik naar het lentenummer van het Edelhert en naar de websites die informatie geven over de Üfter Mark en de nabijgelegen gebieden. Ik beperk me tot de belangrijkste doelstellingen op langere en korte termijn.

Op langere termijn wil men realiseren:
Meer open landschappen
Vergroting van het aandeel droog eiken- en berkenbos. Grappig is dat men het bestand aan Amerikaanse eik wil uitbreiden, terwijl deze soort als exoot op nogal wat plaatsen in Nederland wordt of is verwijderd.
Grotere toegankelijk voor (activiteiten) voor het publiek onder handhaving van de wildzichtbaarheid, ook overdag.

Op korte termijn zijn de belangrijkste aandachtspunten:
Reductie van de populatie rood- en zwartwild
Uitbreiding van de schoolprojecten voor leerlingen van diverse leeftijdsklasse. Men begint al met kinderen in de peuterleeftijd.
Themawandelingen
Speciale bosexcursies voor ouders met kinderen
Uitbreiding bronstexcursies. Gasten komen tot uit Berlijn om de bronst hier te beleven
Instelling van voor het wild rustige gebieden door paden “terug te geven”aan de natuur.
Bouwen van meer wildkansels.
Delen aangewezen tot Naturschutzgebiet. Een dergelijk gebied geeft meer wettelijke mogelijkheden voor de bescherming van de natuurwaarden.

Na de inleiding kregen we vanaf bolderkarren een goed beeld van de gevarieerdheid van het terrein.

 


Daarbij konden we met eigen ogen ervaren dat het wild zich ook overdag dicht bij de paden en wegen laat zien. Beemelmans toonde ons de invloed van het zwartwild op landbouwvegetatie. Op de eerste foto is een maïsveld te zien dat is ingezaaid in de tijd dat de zeugen met biggen zich nog in de bosgebieden ophielden. De tweede foto toont het veld ernaast, dat aan de bosrand ligt. De zeugen zijn inmiddels meer naar de bosranden getrokken en hebben op dit veld al schade aangericht.



Halverwege stapten wij uit om een wandeling te maken door een werkelijk prachtig deel van het gebied. Overigens niet voordat Gerard van Heiningen ons het e.e.a. vertelde over de daar groeiende Amerikaanse vogelkers


en Beemelmans ons vertelde wat men er aan doet om deze struik (Traubenkirsche) in bedwang te houden en hoe men langzaam het aantal boomsoorten aan het vergroten is tot 4 à 6.




Teruggekeerd bij het Forsthaus zagen we op 300 meter een roedel edelherten voorbij trekken.




Na een gezamenlijke maaltijd bedankte Henk Ruiterkamp onze gastheer en zijn medeorganisatoren voor de geweldige dag die wij mochten beleven.

De meesten van ons zijn nog naar een enorme open vlakte gegaan in de hoop daar in de avond vaak langstrekkend roodwild te zien. Helaas, het bleef bij een paar snel verdwijnende stipjes aan de horizon. Een fenomeen dat ons allen ook in Nederland niet onbekend is. Echt teleurgesteld daarover waren we niet. Dat kon eenvoudig niet na een dergelijke prachtige dag.



Henk, bedankt voor je initiatief en het programma dat je met onze Duitse gastheer hebt samengesteld. Ik heb zelden mensen zo geboeid zien luisteren als naar de uitleg van Christoph Beemelmans. En dat terwijl zijn toelichtingen niet bepaald kort waren. Het was klasse!