Ondanks allerlei maatregelen om het aantal damherten in de Noord- en Zuid-Hollandse duinen terug te dringen, blijft de populatie groeien. De provincies willen nu nog meer damherten laten afschieten, meldt onlangs RTV Noord Holland.
De damhertenpopulatie is dit jaar met 29 procent gestegen. In de duingebieden tussen Den Haag en IJmuiden kwam de teller vorig jaar tot 3800 damherten. Faunabeheerders melden dat er bij tellingen in beide provincies dit jaar al 4800 geteld. De dieren veroorzaken schades aan natuur en verkeer. De natuur leidt er steeds meer onder en de dieren maken brokken in het verkeer. Daarom zijn sinds 2003 allerlei maatregelen genomen om de populatie in te perken.
Sinds 2011 is de populatie verdubbeld, ondanks het plaatsen van hekken, rasters, wildroosters en – sinds 2010 – het afschieten van dieren buiten de leefgebieden. Volgens de faunabeheerders zijn de maatregelen echter onvoldoende effectief gebleken. Het afschot is onvermijdbaar en hiervoor hebben de faunabeheerders al meerdere malen van de rechter toestemming gekregen. Van 4800 moet er terug gegaan worden naar een kleine duizend. Met een kleine duizend kan het gebied zich weer herstellen en zouden de reeën ook weer voedsel kunnen vinden in het gebied. Deze komen er inmiddels al praktisch niet meer voor omdat de damherten alles opeten. Dit probleem kan zonder vermindering van de aantallen alleen maar groter worden.
De Provincies hebben vergunningen verleend om het aantal damherten in de duinen terug te brengen tussen 800 en 1000. Natuurorganisaties maken herhaaldelijk bezwaar tegen deze vergunningen. De rechtbank in Noord-Holland doet naar verwachting over en week of vier weer uitspraak. In Zuid-Holland is nog geen zittingsdatum bekend.
Een organisatie die zich faunabescherming noemt probeert het afschot van de dieren steeds weer te frustreren. Keer op keer gaat de organisatie naar de rechter om een verbod van afschot af te dwingen. Hierbij krijgt het echter voortdurend nul op het rekest. Interessant is op z'n minst hoe een organisatie die zich faunabescherming noemt zich zo eenzijdig inzet voor een enkele diersoort, schijnbaar blind voor de belangen van andere diersoorten zoals bijvoorbeeld reeën.
Bovendien zorgt Faunabescherming door alle protesten ervoor dat Natura 2000-doelen niet gehaald kunnen worden. Hierdoor voldoet de AWD niet meer aan de Europese regels.
In de laatste twee weken van maart zijn er in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) een 70-tal damherten geschoten. Na een jarenlange stijd tussen gezond verstand en emotie, in de gemeenteraad van Amsterdam en daarna bij de rechter, waarbij het afschot noodgedwongen stil lag, was er na lange tijd groen licht om de damhertenpopulatie te gaan verkleinen. De dammen worden door de beheerders geschoten. Berichten dat jagers dit zouden doen, zijn uit de lucht gegrepen. De beheerders zijn half maart begonnen. De vier beheerders die met het werk zijn belast zijn twee aan twee begonnen met deze immense klus.
De rechter heeft in de zaak aangespannen door de dierenbescherming bepaald dat de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) mogen worden afgeschoten. Hiermee is de laatste mogelijkheid om afschot nog tegen te gaan voorbij. De beheermaatregel die al jaren werd voorgesteld kan nu na enkele jaren worden uitgevoerd. In een bestek van vijf jaren is het de bedoeling dat de populatie zal worden verkleind van 3000 naar 800. Van de rechter mag het afschieten direct beginnen. Tot 1 april mogen er per week 50 worden geschoten. Daarna is de jacht gesloten tot 1 november.
De Provinciale Staten had al ingestemd met de beheermaatregel. De Provincie heeft hiertoe besloten omdat de schade aan het duin inmiddels erg groot is. De populatie van de dieren vermeerderde ieder jaar weer met ongeveer een derde. Gemiddeld zijn er meer vrouwelijke dieren dan een juiste balans zou wensen.
Wat in de commissievergadering Natuur en Milieu van maandag 25 januari 2016 al is gebleken is nu in de Statenvergadering bekrachtigd. Het aantal damherten wordt teruggebracht naar minder dan duizend. Vermindering van het aantal zal door afschot worden gerealiseerd. Het gaat om 1785 damherten in Nationaal Park Zuid-Kennemerland en 2885 in de Amsterdamse Waterleidingduinen. De Partij voor de Dieren en GroenLinks hebben de overige statenleden niet kunnen overtuigen. De stand moet omlaag, zo vindt de meerderheid van de Staten. Alternatieven voor afschot zijn in de afgelopen jaren voldoende onderzocht, men vindt het nu tijd om in te grijpen.
In de commissievergadering was Gedeputeerde Jaap Bond niet te spreken over de gemeenteraad van Amsterdam. Als die eerder had ingestemd zouden er nu slechts honderden herten hoeven te worden gedood. Herten verplaatsen naar de natuurgebieden op de Balkan noemde Bond belachelijk: 'Dan verhuizen we onze damherten naar een land waar ze tegen betaling alsnog worden afgeschoten.'
De dierenbescherming wil naar de rechter. Als dit gebeurt dan moet de rechter opnieuw kijken naar de ontheffing. Waternet kan nu beginnen met het afschot, maar geeft aan te willen wachten tot de rechter uitspraak heeft gedaan. De procedure kan zes weken in beslag nemen en dan zitten we in de tijd van de hoogzwangere hindes. Afschot zal dan zeker worden uitgesteld tot na de damhertenbronst. Voordat er wordt begonnen aan het verminderen van het aantal zou het dan november zijn. De populatie zal dan zeker weer flink zijn gegroeid.
Provincie Noord-Holland heeft goedkeuring gegeven aan het plan om over te gaan tot afschot van damherten in de duinen tussen IJmuiden en Den Haag. Voor aantalsbeheer is jarenlang geen toestemming geweest. Onder andere de gemeente Amsterdam lag dwars. Inmiddels zijn de stemverhoudingen in de Amsterdamse gemeenteraad veranderd en hebben ze goedkeuring gegeven. Nu ook de provincie Noord-Holland om is kan er eindelijk wat gebeuren. De provincie Zuid-Holland heeft zich op het standpunt gesteld het beleid van Noord-Holland te zullen volgen. Het is de verwachting dat eind dit jaar de provincie Noord-Holland de ontheffing van afschot kan verlenen, formeel kan er nog wel bezwaar worden gemaakt.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft afgelopen woensdag in meerderheid besloten om de damhertenstand in de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD) ernstig in te perken. De raad wil dit doen middels afschot. Al een hele tijd werd er gesproken over het doden van de dieren. De populatie is nu zo groot dat de biodiversiteit erg is verminderd in het gebied.
Verantwoordelijk D66-wethouder Udo Kock van financiën en water vindt het noodzakelijk om de herten af te schieten. De komende maanden zal het provinciale Faunabeheerplan worden aangevuld hiermee. Vanaf januari kunnen dan de benodigde vergunningen worden aangevraagd om te kunnen beginnen met het beheer. Een motie van de Partij voor de Dieren, om het schieten te voorkomen, kon woensdag niet rekenen op een meerderheid. Ook voor verplaatsen naar Bulgarije, dat nog wel is onderzocht, is niet gekozen.
Het onderwerp werd eerder in de raad besproken in 2013. Op dat moment is besloten tot 'reactief beleid'. Met dat beleid kunnen de dieren die ziek zijn of lijden worden geschoten. De populatie bleek hiermee niet te kunnen worden verkleind. De populatie is sinds 2013 bijna verdubbeld van 1650 naar 3006 dieren. De verantwoordelijk wethouder ziet om die reden geen andere optie dan de aantallen te verkleinen door actief beheer.
Woensdag komt in de gemeenteraad van Amsterdam het damhertenbeleid in de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD) weer aan de orde. Vereniging het Edelhert (VhE) heeft een open brief gezonden aan college en raad van Amsterdam.
Apeldoorn, 27 september 2015
Aan: college van Burgemeester en wethouders Gemeente Amsterdam kopie: Fractievoorzitters van de Politieke partijen Gemeente Amsterdam
Zeer geacht college,
Zeer binnenkort wordt er binnen de gemeenteraad van Amsterdam gesproken over de damhertenproblematiek binnen de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Wij als Vereniging het edelhert (VhE) zijn al 70 jaar belangenbehartiger van de edelherten en damherten in Nederland. Wij staan voor een behoorlijk en diervriendelijke omgang met onze maar ook uw damherten (zie beleidsvoorstel damherten www.hetedelhert.nl). Mogelijk kunnen de onderstaande punten de gemeenteraad helpen bij het maken van de juiste afweging.
Op 24 september komt de gemeenteraad van Amsterdam bijeen om te spreken over de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Dit overleg is aangevraagd door de Partij voor de Dieren (PvdD). Het betreft hier geen besluitvormende vergadering maar een raadcommissie.
In 2013 heeft de gemeenteraad al een besluit genomen inzake de groeiende populatie damherten in de AWD. Er is besloten dat de populatie moet verkleinen. Daarna was het wachten op de provincie Noord Holland en de Provincie Zuid Holland om in te stemmen. Provincie Zuid-Holland heeft alleen besloten om het besluit dat Noord Holland gaat nemen te volgen. De Provincie Noord-Holland neemt de tijd. We horen dat er nog veel onderzoeken moeten worden gedaan om de Provinciale Staten te helpen met haar besluit. Alle, tot nu toe bekende rapporten wijzen in de richting van de noodzaak tot aantalsreductie.
Het bestuur en adviseurs van Vereniging het Edelhert hebben zich op woensdagavond 10 juni laten voorlichten over de huidige stand van zaken in de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD). In dit gebied van ca. 3300 ha. leven momenteel tegen de 3000 damherten. Terreinbeheerder Gerard Griffioen heeft ons ontvangen en rondgeleid.
Rijdend in het gebied valt meteen op dat de bomen overal een vraatlijn hebben, al het blad is onder de reikhoogte van het wild afgevreten. Ook bomen als de meidoorn blijven steken in het bonsai-formaat. Het zijn de damherten die dit doen. Omdat het overal zichtbaar is, zie je dat er een grote populatie in het gebied is.
De dammen gaan op hun achterpoten staan en eten zodoende ook de hoge bladeren van de bomen. De reeën kunnen er niet meer bij, deze hebben een meer gevarieerd voedselpatroon en gaan voedingsstoffen missen. Deze reeënpopulatie is dan ook al flink uitgedund en zal onder de huidige omstandigheden nog wel verder afnemen.
Extreem hoge stand
Bij één damhert per hectare is de stand extreem hoog te noemen. Bij intensieve veehouderij ligt het maximum op 1,5 per ha. en dat is dan ook nog zonder winterbegrazing, 's winters staat het vee immers binnen. Doorgaans verdubbelt een damhertenstand zich elke drie jaar. In dit gebied echter zijn er in verhouding veel meer vrouwelijke dieren. Dieren die buiten het raster overlast veroorzaken worden geschoten en dat zijn meestal de jonge mannelijke exemplaren. Daarmee blijft een onevenredig hoge vrouwelijke populatie over. Vermeerdering van de populatie gaat hier daardoor sneller. Het zal daarom geen drie jaar duren voordat het aantal is verdubbeld, maar dit gaat misschien wel in tweeënhalf of twee jaar. En dan hebben we het ineens over 6000 op een gebied van 3000 ha. En hoeveel het daarna zou worden zonder ingrijpen mag de lezer zelf uitrekenen.
Het verklaart ook waarom je in dit gebied nog geen minuut rondrijdt zonder een damhert te zien. Het levert een dubbel gevoel op. Prachtig om de dieren goed te kunnen zien, maar na een tijdje is het teveel, het begint op een dierenpark te lijken. Nou is dat natuurlijk ook wel een beetje zo. Het gebied is omheind, de dieren kunnen er niet uit. Er staat een lelijk en hoog raster om driekwart van het gebied, omdat de overlast te groot werd in omliggende gebieden. Alleen aan de zeekant kunnen de damherten het gebied uit. En ook die weg hebben ze gevonden gezien het feit dat de damherten elke nacht in Zandvoort en omgeving lopen.
Drie damhindes kruisten ons pad met een kalf. Voordat de kalveren meelopen zijn ze zeker al een week oud. In de eerste week tot tien dagen van het leven van een kalf blijft het op een rustig plekje liggen. Het dier is nog niet sterk genoeg om meteen al mee te kunnen lopen. De hinde komt regelmatig langs om het kalf te zogen, ze is altijd in de buurt om een oogje in het zeil te houden. Volgens beheerder Griffioen worden de beheerders in deze tijd heel vaak gebeld door mensen die menen een kalf te moeten redden. Ze slepen het mee met de beste bedoelingen. Niet wetende dat ze hiermee het kalf van de moeder vervreemden. Beste bedoelingen voorkomen niet dat er dierenleed wordt aangedaan. Ook hier het advies: laat de dieren liggen. De kalfjes liggen niet onbeheerd.
Populatiebeheer
De AWD behoren tot de gemeente Amsterdam. Het heeft lang geduurd voordat deze gemeenteraad er toe kwam om toestemming te geven om de populatie te reduceren. En daarna moest de provincie haar toestemming nog geven. Het gebied ligt in twee provincies, maar Zuid-Holland volgt het beleid van Noord-Holland, hier dus niet nog een probleem. De provincie Noord-Holland neemt echter ook weer zijn tijd, en de populatie groeit. Zo langzamerhand moet er toch wel actie worden ondernomen. Als de populatie verdubbelt dan gaat de begroeiing van het gebied heel snel achteruit. De bijzondere bloemen zijn al opgegeten.
Vereniging het Edelhert vindt dat een populatie damherten in een gebied in harmonie met hun omgeving dient te zijn. In de AWD is de damhertenstand daarvoor echter te hoog. Alleen bij lagere aantallen blijft het gebied mooi en heeft het dier een duurzame toekomst. Binnenkort hoopt men op een uitspraak van de provincie. Momenteel worden allerlei onderzoeken in het veld gedaan die zorgen voor een goede verzameling en monitoring van de feiten. Laten we hopen dat we geen tweede desastreuze vernietiging van een prachtig gebied met veel, onnodig dierenleed hoeven aan te zien, zoals we bij de Oostvaardersplassen hebben moeten doen.
Hierbij geef ik antwoord op Kamervragen van lid Thieme (PvdD) over het beleid inzake omrasterd terrein in relatie tot dieren in het wild/gehouden dieren.
1 Kent u het bericht ‘Herten zijn het haasje’?1)
Ja.
2 Deelt u de mening dat een 2,5 meter hoog damhertkerend hek op de juiste plaats een afdoende en bewezen oplossing is om de verkeersveiligheid te waarborgen en eveneens te voorkomen dat dieren bollenvelden of andere schadegevoelige percelen betreden? Zo nee, waarom niet?
De Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) zijn op dit moment niet geheel omrasterd. Het plaatsen van een damhertkerend raster op strategische plaatsen kan in sommige gevallen een oplossing zijn om de verkeersrisico’s in te perken en schade aan landbouwgewassen en tuinen te voorkomen. Om vrije uitwisseling binnen de Ecologische Hoofd Structuur (EHS) mogelijk te maken is het beleid om barrières, waar mogelijk, op te heffen. Binnen dit ontsnipperingsbeleid past het niet om de AWD volledig te omrasteren. Daarnaast lijkt mij het plaatsen van een 2,5 meter hoog damhertkerend raster visueel gezien onwenselijk voor het landschap.
3 Deelt u de mening dat in de 3500 ha van de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) een volwaardige damhertpopulatie zich duurzaam kan handhaven? Zo nee, waarom niet en hoe verhoudt zich dat tot de conclusie van Alterra (rapport 1198) dat het niet noodzakelijk is voor het damhert om natuurverbindingen te realiseren?
Ik constateer dat Alterra vanuit populatiedynamisch oogpunt geen noodzaak ziet voor een natuurverbinding tussen AWD en Zuid-Kennermerland onder meer omdat er sprake is van een beperkte uitwisseling. Verder geeft Alterra in haar rapport Damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen; effecten van beleid, aan dat, in het geval er een ecologische verbinding komt, het beheer van Zuid- Kennermerland en AWD beter op elkaar afgestemd dienen te worden. Het is aan de provincie en betrokken partijen om te bezien welke vorm van (populatie)beheer het beste past voor de AWD en aangrenzende natuurterreinen.
4 en 5 Is de vrees terecht dat indien de AWD volledig wordt omrasterd er ingevolge de nota Jacht en wildbeheer 2) gesproken moet worden van gehouden dieren, waardoor de dieren onder andere geïdentificeerd en geregistreerd moeten worden, of legt u de nota anders uit? Zijn er omrasterde percelen die minder groot zijn dan 3500 ha waar herten niet worden beschouwd als gehouden dieren? Kunt u specifiek zijn in uw antwoord en daarbij behorende overwegingen?
Indien de damherten in beginsel als gehouden dieren moeten worden beschouwd wanneer de AWD wordt omrasterd met damhertkerende hekwerken, bestaat er dan de mogelijkheid om een ontheffing van dat principe te verkrijgen? Zo ja, waar moeten omrasterde terreinen aan voldoen opdat de dieren binnen de hekwerken als dieren in het wild gezien worden? Zo nee, waarom niet, en hoe verhoudt uw standpunt zich tot de nota Jacht en wildbeheer?
Van bovenstaande is geen sprake omdat de Amsterdamse Waterleidingduinen waarschijnlijk niet volledig omrasterd zullen gaan worden.
Van belang blijft - ook in volledige omrasterde terreinen - dat er een volwaardige en duurzame populatie damherten zich in een gebied zich kan handhaven.
Hiervoor moet er voldoende voedselaanbod in het terrein zijn en het terrein moet van voldoende omvang zijn. Indien dat niet het geval is, zal populatiebeheer aan de orde zijn. Zoals eerder aangegeven is de provincie bevoegd om hierover een besluit te nemen.
DE MINISTER VAN LANDBOUW, NATUUR EN VOEDSELKWALITEIT,
G. Verburg
1) Haarlems Dagblad, 12 mei 2009 2) Kamerstuk 22 980, nr. 1-2
Willem Driessen van de Wildbeheereenheid Duin- en Bollenstreek in de tuin bij zijn voormalige kwekerswoning te midden van de bollenvelden waar niet de damherten maar de hazen het grootste probleem zij
Noordwijk - Alsof ze de krant hebben gelezen. Sinds Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland eind vorige week het afschieten van damherten langs de polder Het Langeveld In Noordwijk hebben mogelijk gemaakt om belangrijke schade aan de bollenteelt te voorkomen, is nog geen enkel hert op de korrel genomen.
Noordwijk plaatst schrikdraad om damherten te weren
NOORDWIJK - De motie van het CDA over de schade van kwekers door damherten werd in de raadsvergadering van 28 januari besproken. Uiteindelijk werd het beoogde resultaat van de motie gerealiseerd en zal de gemeente een aantal maatregelen nemen, hoewel zij er eigenlijk niet voor aansprakelijk is. Maandag plaatste de heer De Ridder de eerste paal voor het 'hertenhek'.
Door een steeds toenemende populatie van damherten (met 30 procent) in het duingebied, neemt de overlast steeds verder toe. Dit leidt tot een forse schade voor de kwekers. Geschat wordt dat de directe schade aan de gewassen, maar ook de indirecte schade, dit seizoen al de 1 miljoen euro nadert. De schade is zo groot, dat dit niet meer gedragen kan worden door de ondernemers en een normaal bedrijfsrisico ruim te boven gaat. In principe is het de verantwoordelijkheid voor de eigenaren van de grond, waar de damherten verblijven, te weten Waternet en Zuid Hollands Landschap. Vorig jaar zag het er naar uit dat zij een hek zouden plaatsen, maar door een bezwaarprocedure werd dit niet gerealiseerd.
Schrikdraad Omdat een hek er op korte termijn nog niet komt, stelde het CDA voor om als gemeente een tijdelijke voorziening te bewerkstelligen met schrikdraad. Dit niet alleen met het oog op het beschermen van de gewassen van de kwekers, maar ook uit het oogpunt van verkeersveiligheid.
Er was in de commissie en bij het college, de nodige sympathie voor de motie. De VVD, bij monde van de heer Van Hoek, wilde de motie, via een amendement, nog verder aanscherpen door ook voor de langere termijn tot een structurele oplossing te komen en voor te stellen om de eigenaren en beheerders van het gebied te bewegen om een beheersplan op te stellen. De heer Wiersema (Progressieve Combinatie Noordwijk) stelde voor om nu als raad akkoord te gaan met de intentie van de motie en om snelle realisatie van het een en ander mogelijk te maken een taakstellend budget van € 50.000 ter beschikking te stellen. Daarover zou het college dan later op de gebruikelijke wijze verantwoording afleggen.
Schorsing Dat was het moment dat burgemeester Groen meende, op een ongebruikelijke weinig dualistische wijze, te moeten ingrijpen. De burgemeester adviseerde de raad om de suggestie van de heer Wiersema over te nemen. Hij was er duidelijk beducht voor dat de indruk zou kunnen worden gewekt dat de gemeente verantwoordelijk zou zijn voor de oplossing voor het probleem. Omdat de motie zo zou kunnen worden gelezen, raadde hij het CDA aan de motie in te trekken. Na een schorsing kon de fractievoorzitter van het CDA meedelen, dat zij de motie zouden intrekken, nu toch het beoogde doel was bereikt. Ook de VVD trok haar amendement in. De raad ging unaniem akkoord met het voorstel van de Progressieve Combinatie Noordwijk.
Met de vele damherten in de Amsterdamse Waterleiding Duinen wil er wel eens eentje bij de buren gaan eten. Ach leuk toch. De boeren en een manegehouder langs de Vogelzangseweg hadden daar geen probleem mee. Anders wordt het nu er ondertussen meer dan 1500 damherten (laag geschat) in het duingebied zitten en het niet meer bij een damhertje blijft. Regelmatig bezoeken roedels van 40 tot 80 stuks de weilanden. Ondertussen tot groot ongenoegen van de omliggen de bedrijven. Tegen de tijd dat zij de koeien en paarden in de wei willen zetten, hebben de damherten al veel van het gras weggegeten.
De oorzaak van het probleem ligt bij de Gemeente Amsterdam. Die staat geen afschot toe en laat andere adequate maatregelen na. Degene die met de problemen zitten is echter niet gemeente Amsterdam, maar o.a. de Zilk, Volgelenzang en Zandvoort. Uiteidelijk moeten zij het probleem oplossen dat Amsterdam veroorzaakt en ontheffing verlenen om damherten af te schieten.
De hockeyvelden (met kunstgras) op de achtergrond en rechts daarvan de provinciale weg.
Niet alleen landbouwschade, maar ook de verkeersveiligheid komt in het geding. Het aantal ongevallen veroorzaakt door ontsnapte damherten stijgt rechtevenredig met de aantallen damherten. Afgelopen jaar kwamen 13 damherten in botsing met auto's. Met een aanwas van 35% damherten per jaar zullen de ongevallen eveneens met 35% stijgen. Aanrijdingen en bijna ongelukken gebeuren er al genoeg, maar het is een kwestie van tijd dat er een dodelijk slachtoffer valt bij de automobilisten en dan is Leiden in last.
Reeds genomen maatregelen door Waternet zijn hoge rasters, groen doek over de rasters, wildroosters.
Op 19 februari heeft de Raadscommissie van Amsterdam voor Milieu, Openbare Ruimte en Groen, Sport en Recreatie en Bedrijven zich gebogen over het beheer van reeën en damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Dit gebied is in beheer bij gemeentewaterleidingen Amsterdam (GWA), en kent al jaren een populatiereeën en damherten. In 1997 heeft de Amsterdamse gemeenteraad besloten om de beheersjacht op reeën in de Amsterdamse Waterleidingduinen voor een proefperiode van tenminste 5 jaar te stoppen en dit te begeleiden met onderzoek. De damherten in de AWD zijn nooit bejaagd. Uit het onderzoek van GWA blijkt nu dat de populatie reeën stabiel is, maar dat de populatie damherten de laatste jaren sterk groeit. Daardoor worden steeds vaker damherten op de wegen rondom de AWD waargenomen wat leidt tot verkeersonveilige situaties. Mede daarom heeft de raadscommissie een aantal beheerskeuzes besproken, o.a. rasters verhogen en beheersjacht op damherten. Enkele maatschappelijke organisaties hebben tijdens deze vergadering ingesproken, en zich uitgesproken tegen beheersjacht. In april zal de Raad van Amsterdam met een definitief besluit komen. Tijdens de proefperiode heeft een klankbordgroep van organisaties de ontwikkelingen nauwlettend gevolgd. Stichting Duinbehoud, die in de klankbordgroep is vertegenwoordigd, geeft aan dat volgens ecologen van het duinwaterbedrijf nog geen sprake is van overbegrazing.
Daarom zou het bejagen van de dieren volgens de stichting geen enkel natuurdoel dienen. Net als de andere natuurorganisaties is Duinbehoud voorstander van het vergroten van het leefgebied van de dieren, door zorg te dragen voor ecologische passages in noordelijke en zuidelijke richting. Om de verkeersveiligheid te vergroten stelt de stichting voor om de afrastering langs de wegen te verhogen en verbeteren. Volgens Duinbehoud is dat mogelijk zelfs effectiever dan bejagen.
