In de namiddag van donderdag 8september voor een boodschap naar Apeldoorn. Het regende met een vrij stevige wind, desondanks de fototas in de auto gedeponeerd. Beter mee verlegen dan om verlegen. Stel dat tegen de avond alsnog de lucht breekt en plots opklaringen zich aandienen. Toen ik bij de ingang van Hoenderloo aan de mij bekende employe van de HV mijn jaarkaart toonde sprak hij mij aan: "Zo, je gaat het toch nog maar weer proberen"  Nadat ik de poortwachter haastig te hebben gegroet en vervolgens nog een goede dienst te hebben gewenst, reed ik de HV binnen bij een heldere lucht in het westen. Met goede verwachtingen draaide ik de Wildbaanweg op en zag de meeste bedrijvigheid van "nieuwschierige natuurvorsers" op het eerste heideveldje. Toch maar doorgereden naar het tweede heide veldje opdat ik voorgaande jaren aldaar leuk heb weten te platen. In eerste instantie liet ik de fototas onaangeroerd in de auto liggen terwijl ik met mijn verrekijker de omgeving observeerde. Bij de in gesprek zijnde buren ving ik op dat het lokvoer reeds was uitgestrooid.
Het weer klaarde zienderogen op met heel mooi fotolicht. Hierbij mijmerde ik dat het toch wel ideaal zou zijn indien "Diana" mij zou toe lachen. Plotseling zag ik beweging van kaalwild in het hollebos richting eerste heitje. Snel de hele fotohandel in stelling gebracht want je kunt niet weten!!! Sneller als ik had verwacht aanloop van een groot roedel kaalwild. Kort nadien gevolgd door het burlend plaatshert zijnde een ongelijk 20-ender. Tevens zag ik het fenomeen dat de gehele club "nieuwsgierige natuurvorsers" van het eerste veldje zich met grote spoed een plekje zochten waar ik had post gevat. Het geratel van sluiters en opklappende spiegels was niet van de lucht. Maar dat was niet zonder reden want een prachtig schouwspel van de edelhertenbronst voltrok toch op relatief geringe afstand. De kreten van bewondering waren dan ook duidelijk en talrijk. Ook deze natuurvorser kwam volledig aan zijn trekken door bij goed licht kwalitatief te kunnen platen. Althans dat vind ik.