Waar we de boeken openslaan en kijken naar de levenswijze en gedragingen van een edelhert, zien we  staan dat herten overdag rusten en bij ochtend- en avondschemer de dichte dennen vakken verlaten. Uit eigen ervaring blijkt dat dit in sommige gebieden zeker niet altijd het geval is en dat je soms overdag ook plots oog in oog met een hert kan staan. In dit geval was het de wandelaar aan de andere kant van het pad die oog in oog stond met het hert en het hert mij daarbij de rug toe keerde.
Vaak na een lange dag regen wil het zeker nog wel eens voor komen, dat ze verleid door het zonnetje de dekking even verlaten om wat warmte mee te pikken. Uiteraard komen ze dan ook nog in de verleiding om onderweg zich te goed te doen op hetgeen wat ze aantreffen. Dit is vaak het moment waar ze even vergeten dat ze ook voor wandelaars zichtbaar zijn geworden. En als je dan in rust langs een pad voorbij wandelt kan het maar zo zijn dat er geen onrust heerst onder de herten en ongestoord verder eten.
En als de afstand kleiner wordt tussen mens en hert, zal het hert uiteindelijk afslaan en weer terug keren naar de dekking.  Het wil dus niet altijd zeggen dat een hert daarbij verstoord is. Zoals op de foto te zien is, neemt dit hert zelfs nog even de tijd het tegemoetkomende te aanschouwen.
Wanneer een hert verstoord zou zijn,  is zijn gedrag veel onrustiger en kiest direct een vluchtroute...

Dit laatste is natuurlijk niet de bedoeling. En een hert in rust geeft altijd het mooiste plaatje.