Deze winter 120 herten omgekomen van de honger. Ik ben ga kijken in de Oostvaardersplassen hoe het er bij staat.
En veel, heel veel herten te zien.Ook valt het op dat de herten minder schuw zijn. Zonder probleem zijn ze op zo'n 100 meter te naderen. Ze accepteren ook dat je er staat. Ze rennen niet half in paniek weg, zoals dat op de Veluwe zou gebeuren, indien je de herten (als je dat dan ongezien mocht lukken) tot op zo'n korte afstand nadert. De Veluwse herten laten het niet zover komen.
Wat mij direct opvalt is veel herten in dit gebied. Het weer is regenachtig en mistig. Temperatuur 10°C.
Ik sta op een pad en zie een roedel herten naderen. Ik blijf stokstijf staan en begin te fotograferen en te tellen...Ik kom aan de 80. Met de Veluwe in het achterhoofd een ongelofelijk aantal
Ik heb het wel steeds over bos, maar ik kan het niet echt een bos noemen. In lange rechte lijnen staan de bomen op een rij.
Dit is mijn eerste bezoek aan het Fluitbos. Ik heb een aantal zeer magere herten gezien en dat verontrust mij dermate, dat ik besluit hiertegen actie te ondernemen.
Veel bomen ontdaan van de schors
