Vandaag leidt Jan Griekspoor een lichting cursisten van de grofwildcursus in het gebied rond. Ook Frans Vera is van de partij, die ons laat zien dat de ideale natuur slechts een persoonlijk hersenspinsel is en niets met de werkelijkheid te maken is. "Hier ontwikkelt de natuur zich op een manier die uniek en niet te voorspellen is". Ongewild benadrukt Frans daarmee, dat het gevoerde beheer nog steeds een experiment is: de uitkomst staat niet vast.

Het valt op dat een groot deel van het gras vertrapt en zwart is, wat voornamelijk door de Heckrunderen veroorzaakt wordt. Frans verzekert ons, dat wanneer wij in september terugkomen, het een heel ander aanblik zal geven, dat het riet hiet manshoog staat en dat er volop te eten is voor de grazers.

De roedels bestaande uit voornamelijk kaalwild staan op zo'n dikke honderd meter afstand. Wanneer de bolderkar stopt vergroten de herten de afstand tot 200-250 meter. De herten zijn veelal hoekig en hier en daar loopt er een hert dat moeite heeft met lopen en sleept zich zichbaar met inspanning voort. Enkele kadavers van herten zijn zichtbaar.


Voor velen is het bezoek aan de OVP verduidelijkend. De een vindt het toch wel mee vallen en had meer strompelende herten verwachten, een ander gruwelt van de gecreerde natuur. Er worden voor de ganzen, raven, kraaien, vossen, buizaard en zeearends ideale omstandigheden geschapen, maar voor de grazers, die het gras kort moeten houden moeten het maar zelf uitzoeken en zij zijn nou net degene die niet weg kunnen vliegen.

Het aantal herten is aan het stabiliseren volgens Jan Griekspoor en procentueel steeds meer hindes krijgen geen kalfje.. Hoe het dan komt dat er vorig jaar dan toch meer kalfjes geboren zijn, (het totale aantal herten is immers met 1500 stuks gelijk gebleven) kan Griekspoor niet uitleggen en geeft vervolgens antwoord op niet-gestelde vragen. Juist door het ontbreken van gegevens is er echter ook geen conclusie te trekken, SBB kan alleen maar schatten hoeveel hindes er rondlopen of hoeveel kalfjes er geboren worden, tellingen worden er niet gedaan. En de gegevens die wel verzameld worden, van de dode dieren namelijk, worden al een jaar lang niet meer openbaar gemaakt. Sinds maart 2005 moeten de cijfers namelijk eerst gecontroleerd en geinterpreteerd worden en dan pas worden ze bekend gemaakt en wel zo, dat er geen discussie kan ontstaan. Tja en dat zal mede gezien de tijd die SBB er voor nodig heeft nog niet zo eenvoudig zijn zonder de feiten uit het oog te verliezen.

Image
De grote roedels kaalwild tussen de dode wilg.
Het is de natuur, maar het is een triest aanblik

Image
Een kleuterklasje kalveren bij elkaar. Het verbaast
me dat er slechts een of twee hinden in de buurt zijn.

Image
Waren de kalveren in de glorietijd van de OVP
groter dan de Veluwse exemplaren, nu lijken de kalveren wel kleiner te zijn.

Image
De kalfjes maken een een alerte en levendige indruk

Image

Image
Ook echt slechte herten, zoals de twee rechter exemplaren

Image

Image
Volgens Frans Vera is de natuur op het
diepstepunt aanbeland en zal het de komende tijd beter gaan.

Image
Dit hert strompelt voort en zou in het kader van het verbeterd predator model eigenlijk al afgeschoten moeten zijn.

Image
Achter de beschutting van het spoorwegtalut
warmen de herten zich bij 4 graden in de al krachtige zon