Jan Griekspoor, faunabeheerder, vergezeld van Piet Winterman, regio-directeur SBB waaronder de OVP valt, Feitse Boersma en.... Van onze kant is het voltallige bestuur aanwezig.
Op de Beemdlanden is onze eerste stop. We zien een immens grote kudde Konikpaarden met op de achtergrond edelherten. De paarden zetten zich op een gegeven moment in beweging en trekken in een bijna halve cirkel op zo''n 500 meter om ons heen. De achterhoede gaat gehuld in een grote stofwolk, die meters boven de paarden uitstijgt en voor ons het zicht op hun grotendeels ontneemt. Geluid, gevoel, reuk en zicht maken dit tot een intense ervaring.
Vervolgens rijden we door langs de dijk in het gebied, die het nattere gedeelte van het drogere gedeelte scheidt. Het riet staat zeker twee meter hoog en ontneemt ons het zicht op de omgeving. Af en toe zien we enkele herten het pad oversteken of half verscholen staan tussen het riet. Ook deze herten staat te ver weg om ze te kunnen beoordelen, wel valt op dat ze ril zijn (alert en op afstand blijven). Het gras is weliswaar kort, maar levert momenteel voldoende voedsel voor de 3100 grazer met hun aanwas. De dode wilg (door de watermerkziekte) en dode vlier (door het schillen van de bast) geven een ondertussen een kenmerkend aanblik.
We staan nu aan de "overkant" van het Fluitbos, het verste punt van onze rit, en we rijden over de beheersweg langs het spoor terug naar het beheersgebouw. We praatten onder het nuttige van een drankje nog gezellig even na.
Eerste stop op de Beemdlanden
Op niet al te grote afstand staat een
grote kudde Konikpaarden
Enkele paarden zijn niet bang en nieuwsgierig en
laten zich op een paar meter benaderen. Het rechter paard is hoogdrachtig.
Een stofwolk stijgt ver boven de paarden uit.
Een groot roedel geweidragers.
Een hinde maakt zich net voor de auto
snel uit de voeten
Tussen de klaver groeien hier geweien.
De herten laten zich niet benaderen en
blijven op flinke afstand.