Zaterdag 21 maart togen ruim 30 rasteraars weer naar het Deelerwoud om de klus van de vorige maand af te maken. Het laatste stuk roodwildraster moest
nog worden verwijderd.
Onze gastheer NM had deze keer zelfs voor "speciaal groepsvervoer" gezorgd
Vorige maand n.l. was het pad naar de verzamelplek erg modderig. Deze keer waren de weergoden ons beter gezind en bleek dat sommige rasteraars toch op eigen gelegenheid de verzamelplek hadden kunnen bereiken. De groep was zodoende wat verdeeld en misten de ondernemende geesten helaas de koffie.
NM was met groot materieel uitgerukt om de palen van het raster uit de grond te trekken: bij onze werkplek stond n.l. een fraaie tractor te wachten, die er wel stoer uitzag!
Rasteraars weten van aanpakken en binnen een paar minuten werd er hard gewerkt: draad losknippen
krammen verwijderen
prikkeldraad lostrekken en oprollen
met zwaarder gereedschap de ondergrondse draden losknippen.
Het roodwildraster ziet er al aardig "vervallen" uit
Nu nog het gaas oprollen tot een rolvan formaat, zodat de trekker deze straks kan ophalen
Er werd zo hard gewerkt dat het werk al vóór de koffiepauze was verricht; er restte nog slechts wat opruimwerk van het prikkeldraad. Er werd dan ook uitgebreid de tijd genomen voor een natje en een droogje en we genoten van het prachtige weer.
Onze begeleider van NM, Willy van Ark, vond het inmiddels tijd om de tractor in te zetten en vol goede moed besteeg hij het stoere voertuig. Maar helaas, het ding vertikte het om op te starten en zonder trekker komen er geen rollen gaas en zware palen van hun plek. Dus Jan was genoodzaakt hulp te gaan halen en verdween uit het zicht. Wat nu te doen.......? De soep was nog niet klaar en wachten totdat 23 liter soep aan de kook was kon nog wel een tijdje duren! Sommigen hielden het voor gezien en togen huiswaarts, maar het overgrote deel van de ploeg voelde wel wat voor een wandeling, zodat in de tussentijd Leo en Hélène de soep konden afmaken.
Na ruim een uur kwam de groep weer terug en deed zich tegoed aan het brouwsel.
Inmiddels was Jan weer gearriveerd met hulptroepen die een andere accu meebrachten en met behulp hiervan startte zowaar het gevaarte en kon Jan eindelijk zijn werk afmaken. Wij genoten ondertussen van een knabbel en een babbel in de zon en vertrokken voldaan en zonverbrand naar huis in de wetenschap dat we weer nuttig werk hadden verricht voor het roodwild in het kader van Veluwe 2010!
