Op 14 maart j.l. kwam tijdens een werkoverleg de telefonische melding binnen dat er een gewond edelhert zou liggen bij het bouwland van Klein-Groenendaal op de Zuidoost-Veluwe. Samen hebben we ons naar de opgegeven plek gespoed, alwaar wij vader en zoon Brinkman aantroffen, die hadden opgebeld.
Een uitzichtloze situatie. Het hert, een 14-ender van 9 jaar oud, zat met zijn rechter achterloper vast in 'n een meter hoog varkensraster. Het hert bleek nog maar een achterloper te hebben en daardoor had hij zich kennelijk niet goed kunnen afzetten om over het raster te komen; de rasterhoogte van een meter is voor een volwassen edelhert in normale gevallen geen beletsel om een raster te passeren. Oe linker achterloper had het hert al eerder verloren, blijkens de oude wond. Misschien toen ook al in een rooster of een raster?
In overleg en met toestemming van de politie Apeldoorn (het was al gesloten jachttijd) heb ik (PvM) het ongelukkige hert, dat al sterk was vermagerd, met een schot uit zijn lijden verlost. Collega-jachtopzichter Heekelaar, die het toezicht heeft in het terrein waar het hert verongelukte, heeft het dode hert als "biomassa" in het veld achtergelaten.
Noot van de redactie bij dit artikel
Wordt er bij de afschotverlening voor roodwild geen extra ruimte gegund voor dit soort gevallen? Eerst moeten overleggen en toestemming verkrijgen is in dit soort noodsituaties niet in het belang van het gewonde dier. Het betreffende dier onmiddellijk uit het lijden verlossen lijkt een betere oplossing. Wellicht speelt in dit geval mee dat niet de voor dit gebied bevoegde faunabeheerder als eerste ter plaatse was, maar het personeel van het "Deelerwoud",
Op drie lopers over het raster springen lukte helaas niet meer/