Hoenderloo, Zaterdag 19 april weer verzamelen op een voor ons bekende en geliefde plek; het werkschuurtje van SBB in het Hoenderloosche Bos bij Dabbelo. Rond 09.00 uur zijn de meest enthousiaste rasteraars al aanwezig en wordt de inwendige mens versterkt met koffie, thee en koeken. Later zal pas blijken hoezeer we deze “energieboost” nodig hebben! Via onze coördinator Henk zijn we al een beetje op de hoogte gebracht van de klus die ons wacht. Trouw volgen we Jan Boterman van SBB in optocht naar de “plek des onheils” en daar aangekomen staat er een keet met gereedschap.
Als de inhoud zichtbaar wordt hebben we het donkerbruine vermoeden dat ons een zware klus wacht; takkenscharen van flink formaat; takken- en boomzagen van professionele omvang. I vermeldde al dat Henk ons had gemaild dat we 10 jaar oude beuken en eiken moesten ontmantelen, maar met dit materiaal leek het alsof we ons een weg door een oerwoud moesten banen: welnu....dat bleek ook zo te zijn! De eiken en beuken stonden in een 3 meter hoog opgeschoten grove dennenbos en om erbij te kunnen komen moesten we ons inderdaad een weg banen. Jan had ons laconiek verteld dat we de eiken en beuken mochten “vrijknippen” en eventueel een pad maken om gaas en palen af te voeren.
Nou Jan, we moesten wel, anders konden we de loofbomen niet eens goed bereiken, laat staan alles wegknippen wat maar een beetje in de buurt stond. Dit was een klus voor de echte “doordouwers” onder ons en dat leken er toch nog aardig veel te zijn. Goed, het was even wennen, maar we zijn tenslotte echte bikkels, en het werk vlotte aardig.
Sommige gaaskokers waren zo ingegroeid dat we flinke spierkracht moesten gebruiken om die dingen los te krijgen.
Naast de slopers waren er ook sjouwers, want alle gaaskokers en palen die nog te gebruiken waren, moesten naar de weg of een pad worden afgevoerd. De koffie was een welkome onderbreking en ook de soep tussen de middag ging tot de laatste lepel op(ongeveer 18 liter is er doorheen gegaan!).Na de lunch hielden de meeste harde werkers het voor gezien en met een groep van 11 achterblijvers en Jan werden de materialen opgehaald en op een aanhangwagen gedeponeerd.
Om ruimte te maken liet Ien zich van een onbekende kant zien: zij gaf een demonstratie “Oud-Hollands gaasdansen”. Erg nuttig, want de wagen kon daardoor wat hoger worden opgetast. Voldaan namen we nog wat vocht en een knabbeltje tot ons en tot onze verbazing deelde Jan ons mee dat we erg hard hadden geploeterd, maar hij dacht niet dat we de 700 bomen, die er zouden staan , allemaal van hun mantel hadden ontdaan! Tja, daar sta je dan………wellicht nog een keer het oerwoud in? Mocht dit het geval zijn dan zijn we in ieder geval goed voorbereid en getraind voor deze klus….geen probleem toch voor de Echte Rasteraars!!!!!!???????
