Renkum - Zaterdag 18 april j.l. was het voor de rasteraars voor de 2e keer verzamelen bij bezoekerscentrum "De Beken" van SBB bij Renkum. Dit keer lagen er nog een aantal koijnenrasters te wachten op de rasteraars. We kregen versterking van 12 leden van de Round Table uit Velp en Karin en Kolja, een enthousiaste moeder met haar zoontje. In optocht gingen we weer richting de Buunderkamp op zoek naar de rasters. Ja, dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan; dat kostte wel enige moeite. Jan Boterman en Henk gingen gewapend met kaart vande omgeving op onderzoek uit en de achterblijvers wachtten vol ongeduld; we wilden nu toch wel de handen uit de mouwen steken, zeker met het jonge manvolk in ons midden, die ook stonden te popelen om aan de slag te gaan. Gelukkig werden de perceeltjes gevonden en werd er aangevallen op het werk.

Piet geeft aan de nieuwkomers wat aanwijzingen en met behulp van de ingenieuze uitvinding van onze rasteraar Gijs Beck weet Guus wat hem te doen staat.

Helaas was deze "trekhaak" te sterk voor het raster en schakelden we over op handkracht. Het raster zat diep in de grond en vereiste behoorlijk wat kracht om los te trekken (foto 3 - 10.51.04).

Het weer was prachtig deze dag en de stemming zat er weer goed in.

Al spoedig stapelt het "verzameld werk" zich op. De mannen uit Velp  werkten hard en een onderbreking voor koffie met koek viel dan ook in de smaak.

Ook de rasteraars waren aan een versterking toe en genoten in het zonnetje van het bruine vocht .

Na de koffie weer aan de slag en Ini en Ineke weten wat hen te doen staat.

Ondertussen wordt door Piet en Hélène de lunch verzorgd die in het veld wordt genuttigd. Na deze lunch was het karwei bijna klaar; er wachtte nog slechts een konijnenraster van 300 meter dat rijp was voor de sloop. Dit was natuurlijk een peulenschil en zo was er weer een gebied rastervrij en dat stemt ons, echte rasteraars, bijzonder tevree. Restte ons nog om de cateraars te verlossen van de meegebrachte verfrissingen en versnaperingen en hierbij bleek de tuintafel van de buren van onze Piet een bijzondere luxe. Wat wil een rasteraar nog meer.......percelen vrij van belemmeringen, rust, ruimte, zon en genieten tijdens onze "nazit"!.