Op Koninginnedag vond dit jaar een bijzondere ledenexcursie plaats. Onder begeleiding van Marjan Oudshoorn maakten 20 leden en introducés een fikse wandeling door een deel van het Kroondomein Het Loo. Plaats van vertrek was de ingang nabij Hotel de Echoput. De deelnemers verzamelden zich ruim voor het tijdstip van vertrek. Alsof ze rekening hadden gehouden met de verrassing die hen te wachten stond. Naast koffie en thee verraste Marjan ons op heuse Oranje tompouces. Een traktatie die zowel bij de dag als bij het gebied paste.

In 1684 legde stadhouder Willem III met de aankoop van het oude jachtslot Het Loo de basis voor het uiteindelijke Kroondomein Het Loo. Het Loo betekent in Oudnederlands “bewoonbare open plek in het bos”. Rond het kasteel werden gronden aangekocht en omgevormd tot wat tegenwoordig het Paleispark heet. Niet te verwarren met de paleistuin, die achter Paleis Het Loo (het museum) ligt. In 1684 kocht Stadhouder Willem V de Hoog Soerense Bossen. Het begin van de uitbreiding van het landgoed buiten het Paleispark. In deze historisch belangrijke bossen beleefden wij onze excursie. In dit gedeelte van het Kroondomein vind je veel oude loofbomen. De bodem is bedekt met honderdduizenden bosbessenplantjes en, nu uitbundig bloeiende, vossenbessen. De bomen en de bodembegroeiing toonden het allermooiste frisse voorjaarsgroen wat je maar kunt bedenken.

Marjan vertelde over de rol die het Huis van Oranje-Nassau in drie eeuwen heeft gespeeld in dit gebied. Dan weer was er een stadhouder of koning die dol was op de jacht en daar flora en fauna op afstemde. Dan weer was er iemand aan het bewind die niets had met de jacht en daarom veel aandacht besteedde aan de ontwikkeling van bos en hei. Veel van die historie is vandaag nog terug te vinden in het terrein. Dan is het prachtig dat je door iemand wordt begeleid die de interessante plekken kent en daar boeiend over kan vertellen. We stonden stil bij de Koningseik, minstens 150 jaar oud en bij de Kroezebeuk, een beuk die geplant is op een kruising (kroeze) van wegen. Heden ten dage is die kruising verdwenen. We hoorden mooie verhalen over de valkenjacht op reigers, die lange tijd geleden nog in groten getale aanwezig waren, en de parforce jacht.

Denk niet dat we vooral stil stonden. Integendeel we maakten een forse tippel, die, met volledige instemming van de deelnemers, langer duurde dan gepland. Zo kregen we een goed inzicht in de gevolgen van de invoering van het natuurvolgend bosbeheer dat begin jaren tachtig van de vorige eeuw werd ingevoerd. Vroeger werden hele percelen in een keer beplant en bij voldoende grootte van de bomen in een keer gekapt. Er was sprake van een monocultuur met alle gevolgen van dien. In het natuurvolgende bosbeheer kapt men steeds een aantal bomen in een perceel. Op de ontstane open plekken laat men vervolgens de natuur de gang gaan. Er ontstaat een gevarieerd bos met veel loofhout, waardoor de natuur- en recreatiewaarde van het bos geweldig groeit. Van die gevarieerdheid hebben we mooie voorbeelden kunnen zien. Het Kroondomein is met ca. 35.000 m3 per jaar de op een na grootste houtverkoper in Nederland. De jaarlijkse aangroei bedraagt ca. 50.000 m3. Het Kroondomein was de eerste FSC-gecertificeerde bosbouwer in Nederland.

Het natuurvolgend bosbeheer heeft als consequentie dat de wildstand drastisch omlaag is gebracht. Zo bedraagt de voorjaarsstand aan herten ca. 250 op 10.000 ha. In de tijd van de jagende stadhouders en koningen waren er dat veelvouden van. Sommigen spreken zelfs van enige duizenden. Je kunt in de vroege ochtend en late avond altijd nog genieten van de ontmoeting met grofwild, maar de tijd van de grote aantallen is voorbij. Op dit tijdstip van de dag kun je met een groep van 20 mensen niet verwachten dat je wild ziet. Daar was deze excursie ook niet voor bedoeld. We hebben kunnen genieten van een prachtige wandeling met mooi weer en een uitstekende gids. Daarbij kan ik nog aantekenen dat, zoals zo langzamerhand gebruikelijk bij dit soort excursies, diverse deelnemers onderweg een aantal malen hun kennis en ervaring op bepaalde gebieden met ons deelden. Wat mij betreft geeft dat een extra dimensie aan onze excursies. Lekker ongedwongen samen genieten van al het moois wat we tegenkomen.

Aan het einde van de wandeling werden we door onze voorzitter, Jozef Linthorst, verrast met een oranjebitter. Ik hoef u niet uit te leggen hoe goed dat bij deze excursie paste.