Natuurmonumenten heeft dit terrein in oktober 2002 gekocht van een boer. Wim Niemeijer, terreinbeheer van Natuurmonumenten licht een en ander toe.
De verhoogde rasters, de restanten van oud puntdraad, banden en resten landbouwplastic dienen verwijderd te worden.
De rasters zijn indertijd verhoogd om de herten en reeën van deze landbouwgrond te houden.
"Natuurmonumenten heeft heel andere doelstellingen dan een boer. Wij willen juist, dat het wild hier komt foerageren. Dat het onderste raster blijft staan, komt omdat wij wel de zwijnen willen weren. Die kunnen buiten deze akker genoeg voedsel vinden." "En tegen koeien? Of lopen in dit gebied geen koeien, die ook van deze akkers geweerd moeten worden? " informeer Margriet Montizaan. "Hier lopen geen Schotse Hooglanders zoals een paar kilometer zuidelijker op de Terletse heide, maar misschien komen er Brandrode runderen te staan. Vanmiddag lunchen we in een boerderij van Natuurmonumenten, waar deze runderen gefokt gaan worden. Anton Klomp kan u daar alles over vertellen", aldus Wim Niemeier.
Het bestaande raster diende tevens van een manchet voorzien te worden.
Totaal zijn er 33 vrijwilligers van het Veluws Hert aanwezig om de klus te klaren.
Renée, een trouw lid van de rasterploeg.
Totaal moet er 1200 meter raster gedaan worden.
"Vele handen maken licht werk" De vaart zit er goed in.
Ook de bestuursleden Margriet Montizaan en Gerard Sluijkhuis zijn vaak van de partij.
Niet iedereen kan zo gebogen staan.
Ome Cor doet het dan ook 't liefst op zijn knieën.
Vóór de behandeling....
Na de behandeling....
Trekker moest er aan te pas komen om het puntdraad uit het gras te krijgen. Zie voorkant trekker.
Even een korte koffieauze.
Want er liggen nog, even tellen, 17 rollen van 50 meter te wachten
De slechte palen worden vervangen.
Ook twee doorgangen voor dassen worden geplaatst. We zijn tenslotte zeer breed inzetbaar.
Ook nog wat landbouwpastic ruimen we op.
Nou ja, wat.... Dat bleek dus héél wat te zijn. Er kwam geen eind aan.
Uiteindelijk is alles opgeruimd.
Maar niet iedereen kwam er zonder kleerschuren vanaf.
Let op, Carl, daar komt de spanband.
"Zit het goed vast?" vraagt onze coördinator Henk Kersten.
Wat over is gaat weer mee naar de volgende klus.
Totaal 5 aanhangers met plastic, banden en oud gaaswerk werden er afgevoerd.
De boerderij de Mossel.... van familie Klomp is vorige maand door Natuurmonumenten gekocht voor de fokkerij van de Brandrode runderen.
In de oude stal laten we ons de overheerlijke boerenkool met worst goed smaken.
Onze vaste kok, Hans Weijn, is zelfs in staat om het dampende heet op onze borden te krijgen.
Van Anton Klomp krijgen we een rondleiding over deze boerderij, waar hij geboren is. Vroeger had hij 135 melkkoeien.
Problemen met zijn rug noodzaakte hem om zijn werk anders te organiseren. Het resultaat is uiteindelijk, dat hij zijn boerderij verkocht heeft aan Natuurmonumenten en in dienst is gekomen van Natuurmonumenten.
De boerderij gaat deels gebruikt worden door een stichting. En Natuurmonumenten wil de rest van de boerderij, de stallen, het land inzetten om het Brandrode runderras in stand te houden en raszuiver verder te fokken. Hierdoor kon Anton Klomp zijn vak als boer blijven uitoefenen en zelfs nog op zijn "eigen" bedrijf.
Het Brandrode vee is donkerrood van kleur, neusspiegel ooghuid, tong en gehemelte is gepigmenteerd. Onderbenen, buik, de kol op het voorhoofd en staartpunt zijn wit. Het brandrode rund werd gerekend tot het Maas-Rijn-IJssel vee, maar is in 2001 als zelfstandig ras erkend. Het is een echte dubbeldoel koe, die een goede vleesopbrengst met een redelijk melkgift combineert.
"Kijk die twee koeien zijn drachtig" De koeien zijn in staat zelfstandig te kalveren. Er is geen mensenhulp nodig om het kalf te zetten. Anton kan het als rasechte boer echter niet laten en is er toch vaak bij om te zien of alles goed gaat.
Het Brandrode rund is het zeldzaamste ras van Nederland en komt buiten Nederland zelfs niet voor. In samenwerking met boeren, de stichting het Brandrode rund en de Stichting Zeldzame huisdierenrassen is het aantal tot een paar honderd stuks opgelopen
Natuurmonumenten zet de koeien in voor het beheer van met name haar gebieden in de zuidelijke IJsselvallei, nabij de landgoederen het Leusveld en Voorstonden. Ze grazen selectief, waardoor een grote variatie aan planten en dieren kan ontstaan in het gebied.
Voldaan keren wij terug naar de boerderij en bedanken Anton Klomp voor zijn gepassioneerde uiteenzetting van deze verrassende achtergronden, verbonden aan het verrichtte rasterwerk van vandaag.
