door MICHIEL WILLEMS

20 MAART 2006 - HOOG SOEREN - Wild- en natuurbeheerders discussieerden afgelopen zaterdag in Hoog Soeren op de Grofwildbeheerdag over plannen om het grote wild van de Veluwe meer de ruimte geven. ‘Die herten zitten op de Veluwe eigenlijk gewoon opgehokt.’. Plotseling schalt een oorverdovend applaus over het bosterrein van wildpark Aardhuis in Hoog Soeren. Al anderhalf uur luisteren de verzamelde jagers naar de voordrachten van de uitgenodigde ambtenaar, boer en hertendeskundige, wanneer een van de sprekers plotseling zegt: ‘Toestanden als in de Oostvaardersplassen, waar wilde dieren aan hun lot worden overgelaten, willen we niet op de Veluwe’, waarna het gejuich losbarst.

De natuur tot het uiterste haar gang laten gaan, dat spreekt de Veluwse jagers bepaald niet aan. Wild is er om beheerd te worden. Maar wat, zo wordt het gehoor voorgehouden, als straks de Veluwe via ecoducten en ecologische poorten een natuurlijke verbinding krijgt met die Oostvaardersplassen, waar ze, tot grote verontwaardiging van de verzamelde Veluwse jagers, de grote grazers van de honger laten sterven? ‘Is ons prachtige edelhert dan ook zo‘n lot beschoren?’, vragen ze zich af. ‘En komen die hongerige exotische runderen dan naar de Veluwe?’

Eigenlijk ging het zaterdag, op de jaarlijkse Grofwildbeheerdag, over het ambitieuze plan ‘Veluwe 2010’, dat er onder meer voor moet zorgen dat ’s lands grootste natuurgebied langzaam maar zeker wordt ontdaan van hekken, rasters en andere barrières. Het welslagen van dit langlopende miljoenenproject zal, weten de jagers, vooral afhangen van wat de Veluwse edelherten straks met hun nieuwe bewegingsvrijheid gaan doen.

‘Heel veel’, beloofde edelhertdeskundige Bas Worm. ‘Herten zitten al heel lang opgehokt op de Veluwe. Als ze straks de kans krijgen, gaan ze zeker aan de wandel. Ze willen nu eenmaal trekken.’ Maar de Veluwse jagers moeten niet denken dat hun natuurgebied straks leeg loopt. Worm: ‘Zo hard zal het niet gaan.’

Een hoofdrol voor het edelhert in Veluwe 2010 ligt voor de hand. Niet alleen is het dier hét symbool en boegbeeld van het natuurgebied, in het kielzog van dit ‘majestueuze hoefdier’ volgt de rest van de flora en fauna. Want daar is het bij Veluwe 2010 toch vooral om te doen: ruim baan voor de natuur en met die ecoducten en ecologische poorten verbindingen leggen met andere natuurgebieden zoals de Oostvaardersplassen, de Utrechtse heuvelrug, Montferland en zelfs de natuurparken in Duitsland.

Minstens zeven ecoducten, natuurbruggen vergelijkbaar met die over de A50 bij Terlet, worden in de komende jaren aan de randen van de Veluwe aangelegd. Hertenman Worm tegen de Veluwse wildbeheerders: ‘Heren, ik kan u zeggen: die ecoducten werken. De herten kunnen op zoek naar nieuw voedsel, ze kunnen zich straks mengen met andere populaties. Geweldig, toch?’

Maar niet iedereen is enthousiast. De wildbeheerders langs de IJssel zeggen hun hart vast te houden wanneer de edelherten straks de A50 oversteken en in de uiterwaarden terecht komen. ‘Bij hoogwater zullen er veel verdrinken. We moeten nu al geregeld kadavers opruimen.’

Bram Vreugdenhil, ambtenaar van de provincie Gelderland, waarschuwde voor een andere opmerkelijke ontwikkeling. ‘Terwijl wij recreatiebedrijven, instellingen en organisaties aanmoedigen om de hekken rond hun terreinen op de Veluwe weg te halen, zie je steeds meer particulieren uit de Randstad naar de Veluwe komen die uit angst voor het grofwild hekken rond hun huizen plaatsen.’