Het edelhert


In de eerste helft van de 20e eeuw waren er enkele honderden herten in Nerderland. Na de Tweede Wereldoorlog bleek dat door stroperij en intensieve bejaging het aantal herten op de Veluwe was verminderd tot enkele tientallen. In 1946 werd de Vereniging tot Behoud van het Veluws Hert opgericht om de edelhertenstand te behouden van verdwijning uit de Nederlandse natuur.


Het damhert

Ook voor het damhert was het doek in 1992 bijna gevallen. Het scheelde in dat jaar maar weinig od het damhert werd als exoot betiteld en zou niet langer meer thuishoren in de Nederlandse natuur. Dat betekende letterlijk totale afschot van alle vrij levende damherten De Vereniging tot Behoud van het Veluws Hert heeft dat netaan weten te voorkomen.

Vereniging Het Edelhert

Mede dankzij de inspanning van de vereniging, voorheen genaamd "Vereniging tot behoud van het Veluws Hert" , bleef het edelhert en het damhert als wilde diersoort behouden voor Nederland. De Veluwse leefgebieden zijn echter de afgelopen decennia kwalitatief onder toenemende druk komen te staan door menselijke activiteiten en invloeden. 
Onder meer milieuverontreiniging, sterke uitbreiding van stedelijke gebieden en wegen, toename van met name recreatieve activiteiten op de Veluwe, stroperij en de bestaande rastersituatie, vormen nog steeds bedreigingen voor het welzijn van de Veluwse wilde fauna en haar leefgebied.


 Ook nu blijft het "Het Edelhert" alert én.... volop in beweging.