Vierhouten -  Langs de kant van de weg staat een bruine gestalte. Het blijkt een stuk kaalwild te zijn. Zo te zien alleen. Ze schuifelt wat gespannen en onzeker in de dekking pal naast de weg. Slechts een deel van haar is zichtbaar. maar dan zet ze letterlijk de stap en komt de weg op en wordt ze helemaal zichtbaar. Ze schrikt en maakt twee snelle stappen opzij en komt even snel weer tot stilstand. Alsof ze over krakend ijs loopt, stapt ze naar de overkant. Waarom zo onhandig en waarom is ze alleen? Het antwoord is te vinden in haar leeftijd.  Herten zijn allemaal in mei jarig. Dit stuk kaalwild is jong, een kalf zou je zeggen, maar wel net jarig in deze maand, dus het is net een smaldier. En daarom loopt zij ook alleen. De moeder is nu volop bezig een kalf te zetten of zit nog in de eerste week van voeding. Het net gezette kalf is door de hinde afgelegd en de hinde houdt zich op kleine afstands onderwinds op. Een kwetsbare periode voor het kalfje. Voordat deze periode aanbreekt verjaagd de hinde haar net één jaar oude kalf van vorig jaar. Een beetje in de war moet het kersverse smaldier haar eigen weg zoeken. Geen makkelijke opgave. Eigenlijk logisch dat het smaldier zo klungelig over probeerde te steken, ze mist de leiding en het gezelschap van haar moeder. Gelukkig mag het smaldier, wanneer het kalfje mee gaat lopen, weer bij hinde en kalf voegen en zullen zij een jaar met zijn drieën optrekken als het kleinste roedeltje: Hinde-smaldier-kalf.