Als je 10% van de hertenpopulatie van de Veluwe tegenkomt, dan kan je spreken van een gigaroedel. Steeds minder vaak komt je zulke grote roedels tegen. In de wintertijd wil het nog wel een voorkomen dat het kaalwild steeds meer bij elkaar blijft hangen, wat uiteindelijk resulteert in grote roedels van 40-80 stuks. Nu in de zomer is het opmerkelijk te noemen een zulk groot roedel op het spoor te komen, waarin zowel grote herten als spitser, hindes en kalveren in voorkomen. Ik keek mijn ogen dat ook uit. Voordat zij zichtbaar werden, werd hun komst al duidelijk door hun geur, die precies mijn kant op komt waaien en door het geluid van de hindes. De lucht wordt dan door de gesloten lippen doorgeperst en brengt een typisch geluid voort. Op die manier communiceren de hinden met elkaar en vooral met hun kalveren.

Dan verschijnt de leidhinde op de heuveltop. Zaak is nu onbewegenlijk te blijven zitten. Elk stukje onraad is funest en dan zal de leidhinde geen risico nemen en rechtsomkeer maken met haar gevolg achter zich aan. Nadat zij doorloopt volgt de rest van het roedel, eerst nog wat hindes en kalveren en daarna de herten en vervolgens weer wat hindes enz. De kalveren zijn net als kleine kinderen en rennen achter elkaar aan alsof ze krijgertje spelen. Tussen de hindes en de oude knarren rennen ze door een deel van het roedel en er omheen. Ze maken schijnbewegingen en bokkensprongetjes, ze zijn zichtbaar uitgelaten en hebben er plezier in.

Voor het raster houden de herten in en verkennen de omgeving. Het raster is letterlijk en figuurlijk en barriere die weloverwogen gepasseerd dient te worden. Dat zet de hinde een stap voorwaarts en springt er overheen. Niet met zo'n gestrekte sprong, die je na een aanloop ziet, maar vanuit stilstand bijna recht omhoog om vervolgens vlak achter het raster weer neer te komen. Geduldig wachten de herten op hun beurt en zetten af een toe een paar passen voorwaarts alsof ze in de rij voor de kassa staan en kijken ondertussen om zich heen. Wat een schouwspel, wat uniek om dit zo te beleven.

Steeds weer zie ik herten over de heuvel heen komen. Ondertussen is een groot deel over het raster heen en heeft zich op de landbouwgronden verdeeld. Ik kan nu een telling maken en kom met gemak aan 140 herten. Het aandeel kalveren voor het raster stijgt; zij kunnen er niet overheen en kijken verlangend in de richting de moeder. Dan rent een ander kalf langs hen heen en het spel wordt weer hervat en is de moeder alweer vergeten.



Bekend tafereeltje: eerst de leidhinde op verkenning. Wanneer je dit te laat opmerkt ,
heeft zij jou al gezien en zal er enkel hert meer doorkomen.



De rest is iets minder alert en volgt in een lange sliert.



"Doorlopen en bij elkaar blijven daar achterin!", lijkt de hinde te willen roepen naar de achterblijvers.



De eerste herten gaan over het raster



Hip-hop, de hinde gaat met een stijle sprong omhoog en komt vlak achter het raster neer.



Filevorming. Het hert zet net de sprong in en daar er links van hem springt nog
net eentje voor. Het is als in de spits op de snelweg: voordringen in de file.



Wanneer de achergrondgeluiden verstommen kijken de herten in mijn richting.
Het voortdurend klikken van de camera trekt hun aandacht, maar reageren er
verder niet op. Ik zit goed verborgen en niet boven hun wind.



Het kalf met de stippen staat in de rij alsof ze er ook over heen gaat springen.
Helaas voor haar zal dat niet gaan gebeuren.



En zo blijven ook vele andere kalfjes voor het raster.....



....terwijl de andere herten wel in de snoepkast kunnen.