Vanaf de Poolseweg te Leuvenum zullen we onder leiding van onze gids Olinda Hofte 12 km gaan wandelen door het zeer gevarieerde terrein van de Leuvenumse bossen.
Het is schitterend weer met een waterig zonnetje. De laatste sneeuw is net gesmolten.
Na een korte introductie door Olinda gaan we op pad in noordoostelijke richting door gemengd bos met veel onderbegroeiing van voornamelijk vossenbessen en bosbessen.

 Overal zijn de sporen van wild zichtbaar. We houden stil bij een modderpoel waar de wilde zwijnen hebben liggen zoelen. Je kan ze zelfs nog ruiken........ Er omheen zien we de kenmerkende schuurbomen.

Weymoutden

De schaarse open plekken hebben zich vrijwel allemaal snel gevuld met natuurlijke begroeiing; zaailingen uit de aangrenzende naaldhout opstanden, zoals grove den, larix, Weymoutden en hemlok spar. Vrijwel alle hulst is keurig 'gesnoeid' door het aanwezige roodwild, keurige kortgehouden bolletjes achterlatend.
Mooi is ook om te zien dat de door de laatste ijstijd opgeworpen randen en heuvels nog steeds te herkennen zijn in het bos en deze zorgen voor een gevarieerd terrein.

Ook houden we stil bij de plaats waar in 1943 een Engelse Lancaster op de terugweg is neergeschoten waarbij alle 7 inzittenden omkwamen. Er is een bescheiden monument geplaatst en een cirkel van Leylandii aangeplant.

Even later komen we door een terrein dat 2 jaar geleden door natuurmonumenten is open gekapt. Dit terrein is zich nu in hoog tempo aan het ontwikkelen en biedt doorgang, rust, voedsel en een broedplaats aan vele soorten die in het dichte bos niet veel te zoeken hebben.

Dan doorkruisen we de stuifzandvlakte van het Hulshorsterzand. Dit is een schitterende open vlakte waar de wind vrij spel heeft, met droge zandruggen en uitgeslepen vochtigere dalen.

Hier en daar zien we mooie solitaire zeeden of een noestige eik.
Mooi is in het zand te zien hoe enkele zware jongens (keilers?, geweidragers?) het terrein hebben doorkruisd.

Berk
Verspreid ligt een enkele zwerfkei, eeuwen geleden meegevoerd door het ijs en achtergelaten bij het smelten van de ijsvelden. Verder is er een mooie ontwikkeling van kraai- en struikheide langs de randen van het terrein.

Dan is het tijd voor de lunch.
We worden verwelkomd met een klein kampvuurtje, verzorgd door Jan Paulides. Hij heeft een heerlijke soep en…… ijskoude Jägermeister voor ons klaar staan.
Dat gaat er na ruim 2 uur lopen wel in!

Na de lunch volgen we delen van de Leuvenumse Beek die oa door het smeltwater hier en daar buiten zijn oevers is getreden. Dit zorgt voor een mooie weerspiegeling van het bos in het heldere water. We zien helaas geen ijsvogeltjes.


Na nog een laatste uurtje wandelen komen we voldaan aan bij het vertrekpunt.
We bedanken Olinda en Jan voor de goede zorg en een mooie en leerzame wandeling, en hopen elkaar weer te treffen bij een volgende gelegenheid van Vereniging het Edelhert.