Open brief aan politiek Provincie Flevoland

Gedeputeerde Staten van Flevoland heeft nu ook het besluit genomen over hoe de boventallige edelherten uit het gebied moeten worden verwijderd om de Natura 2000 waarden van het gebied te herstellen en de verdwenen 19 soorten broedvogels weer terug te laten komen. Zij komt tot de conclusie, na het inwinnen van opgevraagde adviezen dat afschot de enige manier is om dit te bereiken. Wij als VhE vinden dit natuurlijk ook een bittere pil maar begrijpen ook goed dat deze beslissing noodzakelijk is om een jarenlang voortslepend verkeerd experiment, in stand gehouden door beleidmakers en landelijke politiek te corrigeren!

Provinciale Staten heeft in ieder geval het initiatief genomen om dit experiment te beëindigen en GS heeft nu ook de beslissing genomen en een vergunning aan SBB afgegeven voor uitvoering van dit besluit.

Je voelt ‘m al aankomen, de bekende politieke partijen (50+, Groen Links, PVV, PvdD) en een aantal volhardende actiegroepen zijn tegen afschot uit principiële, emotionele en/of andere redenen. De vele openbare rapporten van experts en wetenschappers lappen ze aan hun laars en blijven volharden in hun eigen kleine, bekrompen wereld.

Een kleine opsomming van de 9 wetenschappelijke rapporten waar GS haar beslissing op heeft kunnen baseren volgt hierbij:

• Allereerst natuurlijk het Advies rapport commissie Van Geel,

Dit rapport wordt door de overgrote meerderheid van de Provinciale Staten ook gedragen.

• Het Rapport van Natuurmonumenten, Het vangen en verplaatsen van grofwild als alternatief voor afschot binnen Nederland 
• Quickscan Anticonceptie Hoefdieren, van Alterra Wageningen
• Advies van drs. Hoyer, Wildlife Dierenarts betreffende vragen van VhE over het vangen van edelherten en toedienen anticonceptie
• Presentatie drs. Luten, Wildlife Dierenarts SBB over Contra-/anticonceptie
• Advies van Prof. Stout Universiteit van Utrecht betreffende vragen van VhE over vangen van edelherten en toedienen anticonceptie
• Advies van Raad voor dieraangelegenheden aan Provincie. Flevoland
• Advies Prof. Stout Universiteit Utrecht aan Provincie Flevoland
• Rapport van Sweco van 29 augustus 2018, invloed van het terugbrengen aantal edelherten voor Natura 2000 doelstelling
• Quickscan Uitplaatsing van grote grazers uit de Oostvaardersplassen, een onderzoek naar potentiële uitzetgebieden voor edelherten, augustus 2018, Universiteit Wageningen

Daarbij moet opgemerkt worden dat op de laatste inspreekavond Prof. Stout door de PVV werd aangedragen als de expert op het gebied van anticonceptie. Stichting Welzijn Grote Grazers en ander actievoerders waren het hiermee eens. Echter in de laatste rapportering aan GS heeft prof. Stout aangegeven dat anticonceptie onmogelijk is in deze situatie. Deze wetenschapper wordt nu afgeserveerd omdat zijn conclusies niet stroken met de (waan)ideeën van deze volhardende clubjes.

Om zo vast te kunnen houden en je eigen standpunt moet er wel enige onderbouwing zitten die het welzijn van de herten garandeert. Niets van dit alles, er is geen enkel ietwat, wetenschappelijk rapport aanwezig die deze houding onderbouwt. Nee, zij sturen liever in meerdaags durende veetransporten honderden wilde edelherten naar Verweggiestan waar de toekomst zeer onzeker is. Of oude reeds volledig achterhaalde en onmogelijke oplossingen worden van stal gehaald om hun gelijk maar te onderstrepen. De verbinding naar de Veluwe staat daarbij hoog genoteerd.

Door dit tijdrekken gaan we zonder de hoognodige aantalsregulering van de grote grazers weer een winter in met veel honger en ellende voor de edelherten.

Het zou de oppositie sieren als zij eens zouden aandringen op een onderzoek hoe deze ellendige situatie is ontstaan en hoe dit meer dan 12 jaar heeft kunnen duren en waarbij duizenden herten, paarden en runderen verwaarloosd de dood ingejaagd zijn.

Jozef H.M. Linthorst

Voorzitter VhE

06 30447359

Machtige bronst

Het bestuur van Vereniging het Edelhert wenst alle hertenliefhebbers een mooie en machtige bronst toe. Op veel (over)bekende plaatsen kan van dit jaarlijks terugkerende natuurgeweld genoten worden, met bijgaande kaart* van Vereniging Wildbeheer Veluwe kan ook, met wat geluk op een van de vele andere bronstplaatsen bekeken en beluisterd worden.

Veel mooie momenten gewenst!

* kaart vindt u onderaan het bericht.

Nog even dit:

Dit weekend werd bekend dat in Luxemburg de Afrikaanse Varkenspest is uitgebroken. Deze zeer besmettelijke ziekte voor zwijnen en huisvarkens heeft vanuit Oost Europa vele honderden kilometers overbrugd en is daardoor vermoedelijk verspreid door menselijk toedoen (autobanden, laarzen en/of slachtafval).

Dit gegeven is een wake up call voor de gehele varkensindustrie maar ook voor iedere TBO en natuurbezoeker die direct of indirect met wilde zwijnen in aanraking kan komen.

Het devies en ons advies is:

1. blijf op de paden,
2. blijf van ieder dood zwijn af,
3. bel bij een gevonden zwijn de NVWA, 045 5463188,
4. ontsmet je schoeisel.

Bestuur VhE

ledendag 3 november 2018

De jaarlijkse ledendag zal dit jaar worden gehouden op het landgoed Appel in Nijkerk en zal in het teken staan van de ontwikkeling en het beheer van een particulier landgoed en een roodwildpopulatie in de WBE Nijkerk en omgeving.

Wij worden ontvangen op Landgoed Appel door Hein van Beuningen, lid van onze vereniging.

Programma:

12.00 uur: Ontvangst met koffie en Gelders Krentenbrood op de deel van Hoeve A‘Hof. (Appelsestraat 25 Nijkerk). De deel is niet verwarmd dus warme kleding is aanbevolen.

12.30 uur: Rondwandeling in het cultuurhistorische deel van het landgoed.

13.30 uur: Vertrek van hoeve A’Hof naar 'de Belleman', Eendrachtstraat 97, 3785 KT Zwartebroek

14.00 uur Presentaties:

   1: Historie, actuele situatie en toekomstperspectief van Appel als belangrijke EHS verbinding naar het noorden en zuiden. 

      Door: Hein van Beuningen

   2: De gedoogregeling en het beheer van Edelherten op het landbouwgebied in de WBE Nijkerk e.o. waar het landgoed Appel een  

      onderdeel van is. Door: de heer Hans Ernsten, secretaris Vereniging Wildbeheer Veluwe.

15.00 uur: borrel en maaltijd.

Leden kunnen zich opgeven door overmaken van 15,00 pp op rekeningnummer NL52RABO 0147384508 t.n.v. Vereniging het Edelhert.  

   Per lid is één introducé welkom.

Nick van Adrichem secretaris

VhE geeft cursus aanspreken van edelherten

Tussen half augustus en half september is de eerste versie van de cursus Aanspreken van roodwild gegeven door Vereniging het Edelhert. Samensteller van de cursus is Bas Worm. Voor de 21 deelnemers werden drie theorielessen verzorgd door Bas Worm, Ton Heekelaar (gepensioneerd faunabeheerder NP Veluwezoom) en Johan Wensink (gepensioneerd faunabeheerder Hoge Veluwe).

Aanspreken is het op geslacht, leeftijd en gezondheidstoestand beoordelen van edelherten. Tijdens de lessen is er aan de hand van foto's veel informatie gegeven over de kenmerken waaraan je kunt zien welke leeftijd het hert heeft en in welke conditie het verkeert, dit geldt voor zowel vrouwelijk als mannelijk roodwild. De fabel dat je dat aan het aantal enden in een gewei zou kunnen zien is hiermee definitief naar het land der fabelen verwezen.

Docent van de tweede avond Ton Heekelaar besteedde uitgebreid aandacht aan de kenmerken van de herten waaraan je een schatting van de leeftijd goed kunt maken. Volgens Heekelaar heb je daarbij minstens twee foto's van het dier nodig, een frontaal en een op plm 45 graden. Beter nog is het in het veld de dieren gedurende langere tijd (meerdere jaren) te volgen. Leren kijken naar de bouw van het dier, de vorm van de kop, de opzet van het gewei behoorde tot de verplichte kost. Ook het verschil tussen de herten van de vrije wildbaan en de Hoge Veluwe en Kroondomeinen is uitgebreid aan bod gekomen.

Aan het eind van de derde avond had docent Johan Wensink een aantal geweien meegenomen aan de hand waarvan de leeftijd kon worden geschat. Ook hieruit bleek weer dat als je het dier er niet zelf bij ziet het schatten van de leeftijd soms interessante fouten oplevert.

De derde avond werd afgesloten met het uitreiken van de certificaten. Speciaal hiervoor was voorzitter Jozef Linthorst naar de cursuslocatie gekomen.

De vierde les (veldles) vond plaats in NP De Hoge Veluwe. Dit is immers het enige gebied waar je zeker kunt zijn dat er herten te zien zijn. Alle drie docenten waren hierbij aanwezig en konden hun lessen in de praktijk toelichten.

Op het Zwarte veld was nog een mooi herenroedel aanwezig die de cursisten op leeftijd hebben gebracht.   

Bij het vallen van de avond trad op het Reemsterveld het eerste bronstroedel van het seizoen uit met het plaatshert de Hannoveraan.

Waarvan we in de prachtige avondzon hebben genoten.

Wegens groot succes zal de cursus volgend jaar opnieuw gegeven worden, het is nog niet helemaal bekend wanneer. Liefhebbers kunnen zich alvast melden bij info@hetedelhert.nl. De cursus is samengesteld voor onze leden. Mensen die lid willen worden om aan de cursus te kunnen deelnemen zijn natuurlijk van harte welkom.

New Forest voorbeeldfunctie?

Voor het beheer van de Oostvaardersplassen werd vaak de New Forest National Park in Zuid-England als voorbeeld genomen, Frans Vera gebruikte dit als groot voorbeeld.

Dit Nationale Park is ongeveer de helft van de hele Veluwe (en daarmee 30x zo groot als het begraasbare deel van de OVP) met vele soorten landschappen, pitoreske dorpjes en een eigen kustlijn. Het wordt bewoond door de welbekende New Forest pony's, ezels, runderen, edelherten, damherten, reeen, muntjacks en Sika herten. Eens per jaar is er een veiling waar overtollige pony's worden verkocht. De kuddes worden door vrijwilligers regelmatig gecontroleerd op slechte en/of gewonde dieren. Omdat het bestaat uit het ook voor de OVP zo begeerde 'half open parkachtig landschap' was dit het schoolvoorbeeld hoe het dan moest gebeuren. Dat half open landschap was al uit de tijd (1079) dat koning Willem I de regerend vorst was in England. Hij gebruikte de New Forest als zijn jachtgebied en liet er een hoog raster omheen zetten.

Dat alles niet meer zo gaat als gepland blijkt uit diverse reacties. Hier een krantenartikel in de Guardian van de hand van Chris Packham. Dit artikel spreekt van ernstige achteruitgang van de biodiversiteit door overbegrazing van het gebied door de grote grazers.

Eeuwenoude bomen worden geschild en bosgebieden verdwijnen langzaam. Waar hebben we dit eerder gehoord?

Lees hier het artikel uit 2016 dat onlangs op ons pad kwam: https://www.theguardian.com/environment/2016/aug/15/new-forest-being-destroyed-by-growing-number-of-ponies-says-chris-packham

Voor een film over het prachtige new Forest national park zie: http://www.newforestnpa.gov.uk/

Ook André Donker van Natuurmonumenten roemde dit park, misschien dat het huidige beleid in het Deelerwoud hier ook wel door geïnspireerd is. Het Deelerwoud dat na vijftien jaar afschotvrij beheer een enorme hoeveelheid damherten herbergt en waar de edelherten het daardoor met minder voeding moeten doen, gezien hun verminderd gewicht en aanwezigheid, de dieren trekken er weg voor voedsel.

We proberen meer informatie te krijgen om te kijken hoe het op dit moment in het park gesteld is.

Wordt vervolgd!

Afscheid Ome Cor van de rasterploeg

De nestor binnen de groep rasteraars, ome Cor (Cor van Bergeijk voor niet rasteraars) was sinds circa 1996 een trouwe deelnemer van de rasterploeg. Alleen tijdens zijn vele buitenlandse reizen moest hij verstek laten gaan. In februari van dit jaar was hij erop 87-jarige leeftijd nog bij in Epe en heeft hij na afloop van die klus zich nog vermaakt met de lammetjes van de stichting schaapskudde Epe-Heerde. Enkele weken later kreeg hij een lichte beroerte, waarvan hij redelijk herstelde, doch te weinig om nog te blijven rasteren. Bedroefd meldde hij begin mei aan Henk dat hij moest stoppen met deze voor hem belangrijke activiteit. Dit konden we binnen de rasterploeg niet stilletjes voorbij laten gaan. Daarom was ome Cor uitgenodigd om op 18 augustus aan te schuiven aan de lunch tijdens onze 9^de dag van de inmiddels 12 km lange beveiligingsklus in het Kroondomein. Zijn nicht Marieke nam hierbij het vervoer voor haar rekening, want ome Cor mag niet meer rijden.

Vanwege dit afscheid was er bij aanvang van de klus een hoge opkomst. Hierbij was voor deze keer ook de secretaris van onze verenging, Nick. Hij had ook een rol in het afscheid tijdens de lunch. Daarover later meer. Maar Nick beperkte zich niet alleen tot de lunch maar maakte van de gelegenheid gebruik om eens de sfeer te proeven bij de rasterploeg. Opmerkelijke afwezige was onze ingeplande voorwerker/krammentrekker Tonny. Hij had zich rond 7 uur afgemeld bij Henk.

De start op deze zonnige dag werd echter vertraagd door een das. Deze lag in gave staat dood langs de Elspeterweg. Diverse rasteraars hadden het dier gezien, doch de fam. Halsema maakte daar een pitstop en meldde dit verkeersslachtoffer via 0900-8844 bij de politie Apeldoorn. Daar zij ook voor de koffie zorgden duurde het even voor wij ons startbakkie konden nuttigen. Dit bakkie werd begeleid door een overheerlijk baksel van Katinka, die het uitdelen ervan vanwege nachtdienst had gedelegeerd aan echtgenoot Ronald. Reden van deze traktatie was hun huwelijk op 15 juni te Mossel.

Maar tegen half tien trok dan eindelijk het merendeel van de ploeg het veld in om dit stuk van het varkensraster dat door de Motketel loopt te beveiligen. De mogelijke betekenis van het woord Motketel zou 'laagte met humus' zijn, een andere betekenis komt wellicht voort uit het feit dat ooit in bepaalde streken van ons land een zwijn een Mot werd genoemd. Zo zou het een laagte zijn waar zwijnen graag komen. Het betreft hier een vochtig gebied waar diverse bronnen van beekjes ontspringen. Dit gebied was vanaf het begin van deze grote klus in april 2017 te nat om zonder lieslaarzen aan in te gaan werken. De droogte van dit jaar gaf ons mooi de gelegenheid om hier nu aan de slag te gaan. Voorafgaand had de beheerder Willem Fiets gelukkig over een lengte van zeker 500 meter de bramen en houtopslag direct langs en over het raster laten verwijderen. Dat was maar goed ook, want anders hadden we daar niets kunnen doen.

Zoals aangegeven trok het merendeel van de ploeg het veld in. De overige rasteraars reden met de cateringspullen naar het eind van het te beveiligen stuk raster om de Windvang op te zetten en de cateringspullen te installeren. Tegen 11 uur kwamen de eerste werkers via een binnendoorpaadje bij de Windvang. Nou ja, ze waren er niet direct. Eerst moest de fiets van Margriet nog over het raster worden gezet, maar daar zorgde Rob voor. Even later volgde de rest met de auto. Toen iedereen er was stonden er 24 auto’s in het veld. Na deze koffiestop werd de laatste 400 meter van de ruim 1 km aangepakt. Hierbij deed de Motketel zijn naam nog eer aan. Het raster kruiste twee nog met water gevulde smalle beekjes. Daar werd nog menig nat voetje gehaald.

Tegen kwart over 12 was de klus afgerond en dat kwam goed uit, want even daarvoor was ome Cor in kleurrijke outfit met Marieke gearriveerd. Hij werd al snel naar een speciaal voor hem neergezette tuinstoel begeleid. Nadat even was bijgepraat beet Nick namens het bestuur de spits af om ome Cor te bedanken voor zijn lange inzet binnen de rasterploeg. Hij bood hem een mooi ingelijste ets van Hans Bulder aan met een speciale stikker erop ter herinnering aan deze dag. Na ome Cor toegesproken te hebben wendde Nick zich tot de hele groep om aan te geven dat hij genoten had van deze werkdag en hij nu met eigen ogen had gezien dat vele handen licht werk maken.

Ome Cor was nog niet geheel bekomen van dit eerste moment waarin hij het centrale middelpunt van de belangstelling was toen ondergetekende het woord nam. Ik belichte enkele markante momenten/gebeurtenissen zoals hoe Cor van Bergeijk ome Cor was geworden. Hij heeft dat te danken aan Marc Carmiggelt en Hans Kroes. Deze heren probeerden andere rasteraars weleens verbaal op de kast te jagen, doch bij Cor lukte dat niet zo. Hij gaf ze repliek met zijn droge humor. Dit waardeerden zij en zo werd hij 'gepromoveerd' tot ome Cor. Ook werden nog een aantal kwajongensstreken van hem belicht, maar die houden we binnen de groep.

Henk nam daarna het stokje over en onderstreepte zijn markante herinneringen met een aantal ingelijste foto’s op groot formaat. Hij sloot af met het 'overhandigen' van het cadeau. Dat was de mooie tuinstoel waar Cor op zat.

Daarnaast kreeg hij nog een prachtige bos bloemen. Daarmee was dit gedeelte nog niet klaar, want ook de jongste telg van de groep, Rosalie, had nog wat voor onze nestor en wel een eigen gemaakte tekening. Tenslotte overhandigde José hem nog een eigen gemaakt kunstwerk van een op een rond houten bord ingebrand logo van de vereniging met de datum van deze dag erop.

Dit geheel maakte niet alleen bij ome Cor wat emoties los, hetgeen duidelijk maakte dat hij voor velen een bijzondere collega in de groep was en zal blijven.

Na dit officiëlere gedeelte kon eindelijk de door José en de cateringploeg verzorgde lunch, bestaande uit een salade en een broodje warme worst, aangesproken worden. Deze dag, waar ook weer veel is bijgepraat, werd afgesloten met een groepsfoto met ome Cor en Rosalie in het middelpunt.

Voldaan maar ook zichtbaar wat vermoeid vertrok ome Cor uitgezwaaid door de aanwezigen. Nadat ook de cateringspullen waren ingepakt kwam er tegen half drie een einde aan deze markante rasterdag.

Nieuwe rasteraars zijn nog steeds van harte welkom, liefhebbers kunnen zich melden bij info@hetedelhert.nl, de mail zal dan worden doorgestuurd naar Henk Ruiterkamp.

Hubertus heeft het warm

In de hittegolf van de vorige weken hadden de herten op de Veluwe het ook warm. Dat ze dan graag verkoeling zoeken ligt voor de hand.

Gerrit van der Geest had het geluk om het volgende tafereel te kunnen vastleggen op Nationaal Park de Hoge Veluwe.

Van der Geest: "Wat een mooie dag had moeten worden op het park de Hoge Veluwe veranderde in een topdag, met een geweldige ervaring! Zo zit je lekker in het zonnetje bij de vijver van jachtslot Hubertus te genieten van alle vogels die komen drinken zoals putte, kruisbek of zwarte specht middags om drie uur. Zie je ineens vanuit de ooghoek iets bewegen in het bos en dan komt er een geweldig mooi edelhert te voorschijn HUBERTUS die als een koning over het veld loopt zo de vijver in. En dan krijg je rillingen over je heen. Hij gaat liggen, komt overeind en tuigt werkelijk een boom af om vervolgens een heerlijk modderbad te nemen. Hierna nog effe liggen in het water en keert weer terug naar het bos. Om dit mee te maken en te fotograferen is overweldigend en maakte diepe indruk."

Rondje Oostvaardersplassen met Tonny Lenselink

Lenselink: "Alle grote grazers in de OVP zien er zonder uitzondering goed uit momenteel in de OVP."

In maart 2010 werd Tonny Lenselink even landelijk bekend toen hij het eerste filmpje van creperende en verdrinkende herten in de Oostvaardersplassen (OVP) op zijn youtubekanaal zette. EenVandaag kwam het onder ogen en besteedde er aandacht aan. Dat was het moment waarop landelijk duidelijk werd dat de OVP geen paradijs was voor de dieren, maar dat de dieren er in de winter een flink probleem hadden. Nu in de zomer van 2018 wilde Lenselink nog weleens met eigen ogen zien hoe het erbij staat in de OVP. Hij had op social media veel kritiek gelezen op de conditie van de dieren.

Lenselink: “Zoals veel leden van de vereniging wel weten strijd ik al jaren tegen het dierenleed in de Oostvaardersplassen. En aan dat leed gaat nu een einde komen, mede door de inzet van Vereniging het Edelhert en vele anderen. Door het adviesrapport van de commissie van Geel aan te nemen zal dat gaan gebeuren.

Wat mij wel zorgen baart is dat er nog mensen in het land zijn die denken dat het nuttig is om de zaak te gaan vertragen door naar de rechter te stappen. Dit is nu juist iets wat niet moet. Het is namelijk zo weer winter en een zaak bij de rechter zorgt ervoor dat er niet gehandeld kan worden en dan gaan we nog weer met dit grote aantal grote grazers de winter in, met alle gevolgen van dien. Verder zag ik op social media allerlei berichten voorbij komen dat de dieren nog steeds erg mager zouden zijn omdat er onvoldoende te eten was. En ook dat er in deze warme tijd onvoldoende drinkwater beschikbaar zou zijn. Daarom ben ik zelf een kijkje gaan nemen, om niet zomaar alles te geloven wat er geschreven wordt.”

Een berichtje aan een beheerder was genoeg voor een uitnodiging met een kopje koffie. Vrijdagmorgen 5 augustus meldde Lenselink zich bij de OVP, waar hij het hele gebied heeft kunnen bekijken: “In tweeënhalf uur heb ik zo'n beetje elke hoek van het gebied mogen zien. Wat mij hierbij opviel was dat alle grote grazers zonder uitzondering weer de inhaalslag hebben kunnen maken naar een goede conditie."

De beheerder heeft ook speciaal gewezen op de hoeven van Konikpaarden, waar de afgelopen periode op sociale media nogal veel op- en aanmerkingen over waren. Lenselink: "Er werd gezegd dat de hoeven van de Konikpaarden slecht zijn, ik heb er goed naar gekeken maar ik heb geen slechte hoeven gezien. De conditie van de paarden is goed, ze hebben mooie dikke buiken. De herten hebben een iets minder mooie vacht, ze zijn natuurlijk slecht de winter uit gekomen, het zijn niet die glimmende herten van de Veluwe, maar ze zien er ook niet mager uit. Als je in Gelderland tussen de weilanden doorrijdt dan zijn die ook na deze droge zomer erg droog en kaal, dat is in de OVP niet anders. Zelfs de runderen vond ik er niet slecht uitzien.”

Lenselink vervolgt: “Verder is er in het gebied veel rietopslag en een grote hoeveelheid aan distels en Jacobskruiskruid, maar ondanks dat is er voldoende te eten voor de nog aanwezige grote grazers, anders waren ze nu niet in zo’n goede conditie. Ook is er meer dan voldoende schoon water om te drinken en om zelfs een bad te nemen. Na alle commotie van de afgelopen winter ziet het gebied er nu al een stuk beter uit en dat kan alleen maar beter worden als de aantallen op tijd teruggebracht kunnen worden. En wat de edelherten betreft heb ik nu al gezien dat het nooit zal lukken om bij deze grazers anticonceptie toe te dienen: gewoon vanwege het feit dat ze totaal niet te benaderen zijn."

Wat Lenselink verbaasde was dat er geen dieren in het Kotterbos te zien zijn. “Kijk, de OVP is een kaal gebied, alle bomen zijn dood. Ook deze zomer is er geen enkele schaduwplek. In de weilanden gaan koeien allemaal in de schaduw liggen, als dat er is. In de OVP is dat er niet, maar in het Kotterbos is wel veel schaduw en de dieren kunnen erbij, maar gaan er niet naartoe. Er wordt geen gebruik van gemaakt. Kennelijk hebben ze meer behoefte aan het water waar ze van kunnen drinken en waar ze in kunnen dan de schaduw die het Kotterbos biedt.”

Kalfje bij de Wisenten op de Veluwe

Zoals de meesten misschien wel weten hebben wij sinds 12 april 2016 Wisenten op de Veluwe, 11 juli 2017 heeft hiervan ook een verhaal gestaan op deze site. Waarin verteld werd dat er 2 wisenten uit Polen, een stier en een koe, onze 3 wisenten kwamen vergezellen.

Een aantal leden van vereniging het edelhert zijn zelfs afgelopen juni mee geweest met een zeer geslaagde excursie naar de wisenten. Waarbij we de wisenten van zeer dichtbij konden meemaken. Er werd toen al stilletjes gehoopt dat de oudste koe misschien drachtig zou zijn. Dat zou erg mooi zijn, want een koe uit Duitsland gedekt door de stier uit Polen!!

Het algemene verhaal is dat een koe geslachtsrijp is na drie of vier jaar. Een stier ongeveer na vier jaar. De bronsttijd valt in augustus en september. De mannetjes voegen zich dan bij de vrouwelijke kuddes en strijden om een vrouwtje. Na een dracht van 41 weken werpt de wisentkoe in mei-juni één of twee kalveren. Wanneer er meerdere kalfjes in een kudde zijn, worden deze in een soort ‘crèche’ grootgebracht met een ouder dier als oppas.

Vlak voor de geboorte trekt de moederkoe zich terug uit de groep en werpt daar het kalf. Na een week is het sterk genoeg om met de kudde mee te lopen en dan sluiten moeder en kalf zich weer bij de kudde aan. Vrouwelijke kalfjes blijven in de kudde; wanneer deze te groot is geworden splitst een oude koe zich met haar nakomelingen af en sticht een nieuwe kudde. Mannelijke kalfjes verlaten in hun pubertijd de kudde. Wisenten worden rond 25 jaar oud.

Hier op de Veluwe ging dat toch wel iets anders. De stier is namelijk ongeveer 3 jaar oud en ikzelf had enige pogingen tot dekken meegemaakt en kunnen filmen, wanneer dit geen geslaagde dekkingen zijn dan komen er na een week of 3 weer nieuwe pogingen. Er ontstond toch enige twijfel want mei-juni was er nog niks en de oudste koe vertoonde uiterlijk ook niet hele duidelijke tekenen. Wel zagen we dat de wisenten op een gegeven moment een vrij dicht bebost gebied verbleven waar ze daarvoor nooit waren. Ook zagen we wat andere dingen in de kudde veranderen, zodat we het vermoeden hadden dat er toch wat stond te gebeuren. Zondag 29 juli was ik aan de beurt om te monitoren. De kudde wisenten kon ik niet goed vinden, zeker ook omdat je gepaste afstand moet houden en in het dichte bos overloop je ze natuurlijk zo. Wel zag ik met mijn collega sporen van 1 wisent die het pad over gestoken was en even later de Poolse stier. Hierop zijn er maandag opnieuw vrijwilligers op zoek gegaan en die zagen toen een kalf bij de kudde. Yeahh!!! Zo mooi dit is het tweede kalfje hier op de Veluwe. De dagen erna zijn we wat vaker naartoe geweest om te kijken of alles goed ging met het kalfje en bofte ik toen ze na lang wachten het bos uit kwamen en ik het kalfje op de foto kon zetten. Aan de hand van die foto denkt men dat het een stiertje is. Ook kun je als je het kalfje ziet plassen bepalen of het een mannetje of vrouwtje is. We houden het voor nu op een stiertje.

Het kalf maakt het uitstekend, het gaat goed mee met de kudde!

Wilt u ook graag de wisenten en het kalfje bezoeken dat kan onder begeleiding van een gids. U gaat dan twee uur lang het veld in op zoek naar de wisenten en u komt zelfs bij het natuurgebied de Gerritsfles. Reserveren kunt u op de site: wisentopdeveluwe.nl

Een van de eerste filmpjes van het kalfje kunt u hier zien. https://youtu.be/0azd4iDXXIA

Bij wisent op de Veluwe ben ik vrijwilliger en ik monitor en raster en ik ben gids bij de wisenten.

Yvonne Verhoef. Yvonne Verhoef

Mogelijk meer BOA's in het veld

De provincie is bezig om de controle in de natuurgebieden op te schroeven. Ruim een miljoen euro ligt klaar om het toezicht en de veiligheid in natuurgebieden te verbeteren.

Daarnaast hebben natuurbeheerders, grondeigenaren en provincie half juni een samenwerkingsovereenkomst ondertekend, die moet zorgen voor een veiliger natuur. De BOA's van Geldersch Landschap, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten mogen voortaan ook controleren en handhaven op elkaars grondgebied. Deze Groene buitengewoon opsporingsambtenaren mochten tot nu toe alleen handhavend optreden op het grondgebied van de eigen werkgever. Door de samenwerking kan er veel efficiënter worden opgetreden en wordt de pakkans bij delicten veel groter volgens de nieuwe Gelders gedeputeerde voor natuur Peter Drenth.

Gelderse Grondbezitters en natuurbeheerders, waaronder Gelders Particulier Grondbezit, Geldersch Landschap en Kastelen en Natuurmonumenten, hadden gevraagd om een provinciale subsidie natuur- en landschapsbeheer om het toezicht te verbeteren. Het om 1,4 miljoen euro. Volgens de provincie is dit geld al beschikbaar voor het toezicht in de natuurgebieden, maar zijn er nog geen concrete plannen ingediend die hiermee betaald worden.

Het geld zou bijvoorbeeld in meer BOA's gestoken kunnen worden. Volgens gedeputeerde Drenth: behoort dat zeker tot de mogelijkheden. Hij zegt hierover bij Omroep Gelderland: “We hebben ruim een miljoen beschikbaar om juist in te zetten op versteviging van de handhaving, om veiliger natuurgebieden te krijgen. Het gaat om een substantieel bedrag. Dus daar kun je met elkaar iets mee, zelfs in zo'n hele grote provincie als Gelderland, die voor meer dan één derde uit natuur bestaat.'

De plannen moeten de komende maanden vorm krijgen en Drenth hoopt voor de kerst 'de eerste slagen te kunnen maken'.

Drie kalfjes in Het Groene Woud

Anderhalf jaar na het uitzetten van de edelherten in De Scheeken bij Best in Het Groene Woud is Brabants Landschap verblijd met de geboorte van drie edelhertenkalveren. Daarmee komt het aantal van de roedel op 21 stuks. De dieren hebben het naar de zin in het gebied. Door de aanwezigheid van de herten komt er meer leven in het landschap met hun specifieke gedrag en graasgewoonten.

De komende tijd zal het leefgebied van de dieren worden vergroot. Het nieuwe gebied met daarin een natuurbrug over de spoorlijn Tussen Eindhoven en Best zorgt ervoor dat het begrazingsgebied van de edelherten met nog eens honderd hectare wordt vergroot. Prorail is bezig met de bouw van het ecoduct.

De beheerders van het gebied zien dat door de aanwezigheid van de herten het landschap verandert. War voorheen harde overgangen waren tussen bos en open landschap, is in het edelhrtengebid nu te zien dat er meer gevarieerde verbindingen ontstaan met natuurlijke overgangen. Ook door het rollen in modderbaden ontstaat er meer dynamiek in de bodem, dat maakt het voor andere dieren ook weer aantrekkelijker.

Het edelhertengebied is vrij toegankelijk op wegen en paden. Op de website Edelherteninhetgroenewoud.nl is meer informatie te vinden voor een bezoek aan het gebied. Om iedereen te laten genieten van de dieren is crowdfunding gestart voor de bouw van een uitkijktoren. Doneren kan via Crowdfundingvoornatuur.nl/nl/projects/uitkijktorengroenewoud.