Op 25 maart werd op kasteel Middachten in de Steeg weer de jaarlijkse faunadag gehouden. Na het annuleren van dit gebeuren in de voorafgaande drie jaren door het vermaledijde corona-virus kon dit evenement weer doorgang vinden. Gelukkig wisten de bezoekers de weg naar kasteel Middachten weer te vinden. Ondanks het slechte weer en wat parkeerproblemen omdat de velden waar normaal geparkeerd kan worden door de overvloedige regen niet geheel gebruikt konden worden, kon de organisatie tevreden terugkijken op ruim 1200 bezoekers.
Centraal deze dag stond natuurlijk de geweienschouw waar naar oud gebruik de geweien van edelhert, damhert en reewild, alsmede de hoektanden (houwers) van mannelijke wilde zwijnen (keilers) aan het publiek worden getoond. De geweienschouw is een reeds lang bestaande traditie waarmee transparantie wordt gegeven van het gepleegde afschot van het voorgaande seizoen. Ook wordt door een commissie het aangeboden wild gekeurd op de juistheid van het gepleegde afschot betreffende een aantal criteria zoals leeftijd, geweiopbouw en eventuele aanwezigheid van gebreken of ziekte. Eveneens wordt een gedeelte van het 'valwild' getoond. Wild dat door een aanrijding of verstrikking in rasters/draad om het leven is gekomen of door andere oorzaken dood is gegaan, te denken valt aan geforkelde herten, ziekte of ouderdom.
Al het wild dat getoond werd op de geweienschouw was gecatalogiseerd per Wild Beheerseenheid (WBE), locatie, leeftijd en (on)juist afschot. Voor het eerst verscheen deze catalogus voor bezoekers van de faunadag in digitale vorm in plaats van een gedrukte versie en was door middel van een QR-code te raadplegen. Ongetwijfeld een duurzame manier die zeker in deze tijd past maar voor sommigen werd het ontbreken van de papieren versie als een gemis ervaren.
Nieuw was ook de categorie 'predatie', in de geweienschouw aangeduid met een rode stip waarin dieren werden vermeld die door predatoren zijn gedood. Het merendeel van deze dieren was aangeleverd vanuit het Nationale Park de Hoge Veluwe en bestond hoofdzakelijk uit moeflonrammen. Ook een aantal herten viel in deze categorie, waaronder een paar zeer uit de kluiten gewassen, kapitale herten.
Buiten de, zoals altijd, zeer fraai ingerichte geweienschouw met een aantal voorlichters die deze dag veel vragen deskundig konden beantwoorden was er natuurlijk veel meer te doen voor jong en oud. Voor de jongsten was er bijvoorbeeld een speurtocht, kon men uilenballen pluizen en zich laten schminken.
Verder waren er natuurlijk de standhouders die hun waren aan de man konden brengen en een aantal organisaties vanuit de groene wereld die elk op hun eigen gebied voorlichting gaven over populatie, natuur- en wildbeheer. Voorts werden er een aantal lezingen georganiseerd, waaronder over de wolf in Nederland en het gebruik van ecoducten. Ook werden demonstraties gegeven over manden en korven vlechten en wild slachten. En was er de mogelijkheid om mee te doen met 'wild aanspreken'. Aan de hand van een serie getoonde foto’s kon men de getoonde dieren 'aanspreken' op soort, leeftijd en sekse.
Natuurlijk was er ook de gelegenheid voor het nuttigen van een hapje en een drankje, hier werd dan ook gretig gebruik van gemaakt. Kortom genoeg te zien en te beleven. De organisatie keek dan ook terug op een zeer geslaagde dag. Zeker na een absentie van drie jaar was het fijn te zien dat dit prachtige evenement weer plaats kon vinden.
