We waren ingeloot voor de bronstexcursie bij Elspeet, dus op een mooie nazomeravond gingen we op pad met Olinda.

Allereerst een tip voor iedereen die met een wandeling of excursie meegaat, lees vooraf de regels die in het blad bij de excursies worden genoemd en vertrek op tijd van huis. Terecht maakte Olinda hier opmerkingen over tegen de laatkomers en als je niet aan het kledingvoorschrift had voldaan.

 

We werden ons ook bewust gemaakt van hoeveel geluid wij eigenlijk produceren, zeker met een groep. Soms leek het alsof er een kudde olifanten door het bos liep😊, krakende schoenen, ritselende jassen, af en toe een hoestbui (was ik zelf ook schuldig aan ondanks geregelde slokjes water, je schaamt je dood dan en wil het liefst in de grond verdwijnen).

We liepen in een redelijk hoog tempo naar de plek waar we hoopten edelherten te zien. Onderweg stopten we af en toe even om te kijken naar een zoel en schuurboom met een zwijnenhaar (zie foto), hulststruiken die aangevreten waren en dapper weer doorgroeiden, waardoor een aparte zandlopervorm ontstaat. We zagen wildwissels. En op de plek waar we de herten verwachtten zagen we een roofvogel (ruigpootbuizerd misschien, zat net iets te ver om het zeker te weten). Het was te ver om een duidelijke foto te maken. Maar met verrekijker prachtig te zien.

We zaten in de bosrand op de grond en hoorden vrijwel direct al indrukwekkend geburl in het bos achter ons. 

Maar helaas kwamen ze niet tevoorschijn.

Wilco (zie zijn bericht) fietste toevallig langs en wist te vertellen dat ze iets verderop stonden, op een ander weiland, dus snel opgestaan en verder gelopen. Door de bomen konden we de open plek zien en er liepen zo’n 30 herten, ik zag zelf 1 geweidrager die steeds heen en weer liep en burlde, maar er waren er 2. Dus 2 roedels op 1 weiland. 

Erg mooi om te zien en te observeren, prima te zien met verrekijker (dus vergeet niet om er een mee te nemen), maar te ver en al te schemerig om te fotograferen. We kondenhelaas maar kort blijven kijken, want de zon ging al onder en dus moesten we het bos uit. We sloten af met een prachtige roze lucht, als toetje.

Wat een mooie avond was het. We gaan zeker vaker inschrijven, ook al zou je geen wild tegenkomen, de sfeer in het bos is al zo mooi ’s avonds. 

Na 2 ½ uur waren we terug bij het hotel en konden een aantal mensen nog genieten van een wildstoofschotel. Zelf reden we terug naar onze camping.

Bedankt voor het organiseren en Olinda bedankt voor de wandeling en uitleg.