Afgelopen vrijdag bevond ik mij vroeg in de ochtend in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
Wat onmiddellijk opviel was de rust. Geen burlen van het damhert. Was dan de bronst voorbij? Ik kwam op mijn pad genoeg damherten tegen. Zelfs een damhert, dat te water sprong om de overkant te bereiken. Leven genoeg dus. Totdat ik een voorzichtig burlen hoorde. En na de één kwam de ander! Dus toch nog de bronst! Wederom heb ik hiervan genoten en velen, die ik tegenkwam, met mij. In de verdere loop van de ochtend zag ik boven het helmgras op de helling van een duin een bruin gewei uitsteken. Een liggend hert! Vanwege de windrichting heb ik een omtrekkende beweging moeten maken en kwam uiteindelijk via een duin op een afstand van ca. 50 meter bij dit herkauwend hert uit. Bij hem lag een hinde en op enige afstand een 6-tal laverende hindes met kalveren. Deze merkten mij op en na nieuwsgierige blikken in mijn richting sprongen zij af. Ik besloot te wachten totdat het hert overeind zou komen om fotografisch mijn slag te slaan. Dit duurde ca. 1,5 uur. Tijdens het wachten begon de hinde, die bij hem lag, te laveien. Al doende kwam zij mijn kant uit. Achteraf bleek, dat ik op één van de wissels stond. Toen zij mij opmerkte week zij via een andere wissel uit richting de beschutting van het bos. Op een gegeven moment kwam het hert overeind en keek mijn richting uit. Af en toe keek hij verkennend rond waardoor ik diverse foto’s kon maken.
Hierna liep hij van mij vandaan en ging ca. 10 meter verderop weer liggen. Uit zijn gedrag kon ik opmerken, dat hij onrustig was. De verklaring kwam al snel. 2 mensen kwamen uit het bos en merkten het hert op. Zij probeerden steeds dichterbij te komen totdat het damhert het genoeg vond, opstond en tot mijn blijdschap mijn richting uitkwam. Hij had mij absoluut in de gaten maar vervolgde toch zijn weg in mijn richting.
En toen kwam het moment, dat voor mij de eerste keer zou zijn, dat ik een damhert zag flemen. Snel kon ik 3 opnamen maken waarop heel mooi te zien is hoe het flemen toegaat. Ruiken kon hij mij niet. Hierna ging hij ook rustig lopend richting het bos. Mijn dag kon met bovenstaande ervaringen niet meer stuk!