Op een warme, zonnige dag luieren de zwijnen ook, ze zoeken de schaduw op en vermaken zich met elkaar.

Op het pad ligt wat, enkele nog echt kleine biggen staan erbij. Dichterbij sluipend wordt duidelijk wat het is. Een zeug ligt gestrekt en de biggen komen tussen het spel door even een slokje nemen. Echt vet lijkt ze niet, nu ze zo plat ligt, maar wat wil je, zoveel biggen vergen wat van het lijf van de zeug. Mijn aanwezigheid wordt door een andere zeug opgemerkt een ze slaak een flinke knor. De hele rotte is direkt wakker en de zogende zeug vliegt omhoog en staat mijn richting uit te kijken. Ik blijft doodstil staan. Echt goed hoogte krijgen ze niet van mijn gestalte in de schaduw onder de bomen en ik lat ze helemaal uit het zicht verdwijnen voordat ik verder ga.


Pas dichterbij is zichtbaar wat hier aan de hand is.


Als een veer schiet de zeug omhoog.


Ze dralen wat en weten niet goed wat ze er mee aan moeten. Het zekere voor het onzekere nemen de zwijnen en trekken het bos in.


Een stuk verder kruisen de zwijnen weer mijn pad


Nu wat gehaaster zie ik ze achter elkaar oversteken...


met de kleinste altijd achteraan.