Veluwe- In de Vrije wildbaan - Fotograferen in de winter is lastig. Zeker met een telelens uit de hand. Het heeft de hele ochtend gemiezerd. Nu aan de eind van de middag is het droog geworden, maar het blijft donker weer. Toch is het altijd de moeite waard om de herten letterlijk dichterbij te halen.

Voor de tweede en derde foto was het statief noodzakelijk en een equivalent van ISO 800 om toch een voldoende lichte foto te krijgen. Ze moeten wel stilstaan, want beweging met de nu ook noodzakelijke lange sluitertijd is funest.

De geweidragers zie ik tussen de bomen door aan de andere kant van een bosperseel op een open stuk bewegen. Zij hadden mij al lang gezien en een ervan staat pontificaal mijn richting uit te kijken. Het is dat de wind mijn kant uit staat, anders waren ze zeker al uit mijn zicht verdwenen

Elders zie ik over de heide heen aan de rand van het bos een achttal hindes met daarbij een spitser in ganzenpas stuk voor stuk het bos uitkomen. Een prachtig schouwspel. Een hinde eerst, blijft even staan en loopt wat verder. dan worden er nog een paar herten zichtbaar en even later weer een paar.  Zo te zien totaal 3 hindes, 2 smaldieren, een spitser en 3 kalveren. Die laatste zijn nu ook zowat smaldieren.

Ze trekken leveiend een 100-tal meter over de hei heen en verdwijnen weer het bos in en het zit er weer op voor vandaag.

Image
De afstand tussen mij en de herten verschaft een comfortabele veiligheidszone. Ze blijven kijken tot ik verder loop.

Image
Kijk ze lekker laveien.

Image
Een blaffende hond, een windvlaag, of een knal in de verte doet ze soms even opkijken.