Bij het terugkijken van foto's die ik vorige week in de AWD maakte, ontdekte ik op een foto een forkelwond(je) onderaan de hals van een van de herten. Ook bij een ander hert waren op nek en rug duidelijke sporen te zien van eerdere bronstgevechten. De foto's riepen de herinnering op aan een van de dominante herten van 2005 die ik vorig jaar terug zag. Weer had hij een van de betere territoria veroverd, maar miste wel een oog - waarschijnlijk verloren gegaan bij een gevecht aan het einde van de bronst in 2005. Dit jaar heb ik het dier niet meer terug gezien. Wellicht heeft hij de bronst van 2006 niet overleefd, of is zijn conditie als gevolg van zijn handicap onvoldoende om nog een rol van betekenis te kunnen spelen nu de concurrentie om de bronstterritoria groter is dan ooit.

Bijgaande foto's tonen de drie herten die ik zojuist beschreef. Ze tonen eens te meer aan dat ook damherten tijdens de bronst fel tekeer kunnen gaan. Tijdens het vechten zelf doet de felheid niet onder voor die van edelherten, hoewel ze elkaar na afloop niet zo najagen als we dat van roodwild kennen.