Op 15 oktober hadden zich voor deze rasterdag 21 personen gemeld waaronder 2 nieuwe deelnemers. Op basis van dat aantal is vrijdag bij de super het nodige voor de koffie en lunch ingeslagen.

Dit keer werd een aanvang gemaakt met een beveiligingsklus van bijna 3 km. Volgens de beheerder Henk Jan Zwart steken op het gedeelte dat we vandaag hebben aangepakt met enige regelmaat herten over het raster en vervolgens over de provinciale weg N302.

De verzamelplek langs die weg bleek voor sommige rasterachtigen lastig te vinden. Maar rond 9 uur was bijna iedereen gearriveerd. Terwijl van de welkomstkoffie/thee met koek werd genoten legde onze gastheer Henk Jan uit wat de klus inhield.

Rstrdg 2 kln

Daarna toog men vol spirit aan de slag. Maar na amper 100m stagneerde de voortgang vanwege de vele overhangende takken. Met twee grote snoeitangen was het door Piet en Arjen zelfs niet voor te werken. Gelukkig had Arjen een kettingzaag (en beschermingsmiddelen) meegenomen.

Rstrdg 3 kln  Rstrdg 8 kln

Toen dat motortje liep kwam de vaart er weer in totdat het binddraad op was. Henk Jan werd gebeld om aanvulling te regelen en wij vervroegde onze koffiepauze. Tijdens die pauze verraste Hans de Bruin ons met een voorraad deels zelf geplukte appels en peren en geoogste uien. Die vonden gretig aftrek.

Rstrdg 4 kln  Rstrdg 5 kln

Na de koffie toog men weer aan de slag. Ondertussen gingen Wil en Hennie de lunch voorbereiden. Op basis van de weersverwachting werd besloten de windvang niet op te zetten maar wel een windscherm te plaatsen bij het kookstel. Zo gezegd zo gedaan. Toen de soep al bijna begon te pruttelen raakte de gasfles leeg. Ja je hebt van die dagen ☺.

Hennie ging op pad om een nieuwe gasfles te halen. Hij was nog niet terug toen de werkers al aankwamen voor de lunch. En wat er ook aankwam……. Een eerder niet voorspelde regenbui.

Voor het opzetten van de windvang was het te laat, maar met de zijwand ervan werd onder bomen provisorisch een soort dakje gemaakt.

Rstrdg 6 kln

Hierdoor werden de broodjes tijdens het beleggen tenminste (bijna) niet nat, maar wij wel. De warme goulashsoep deed de werkers evenwel goed. Zittend onder een pluutje of met de capuchon op werd niet alleen gegeten maar toch ook weer goed bijgepraat. Enigszins vochtig maar wel voldaan trok men daarna huiswaarts. Ondanks de vertraging door de vele overhangende takken hadden we toch mooi 700 meter raster van manchet voorzien.