Dit jaar is de bronst nog heftiger dan vorig jaar. Ik heb het niet over de herten, maar over de toeschouwers. Nog meer mensen en nog meer telelenzen. Wanneer het hert burlt, dan klinkt er net aan geen applaus. Daarvoor in de plaats klikken de camara's. Honderden foto's worden er gemaakt. Bij sommige ratelt de camera zo erg, dat het niet anders kan of dat vanavond duizenden foto's mee gemaakt worden.

Nationaal Park de Hoge Veluwe speelt goed in op de groeiende behoefte om de bronst te volgen. Hier aan de wildobservatieplaats aan de Wildbaanweg wordt het wild als het ware aan het publiek op een presenteerblaadje aangereikt.

Het is uniek en steeds meer mensen zijn op de hoogte. Op slechts 50 meter afstand drijft het hert de hindes (zie rechts net boven de mensen). Het geburl is luid en duidelijk boven het geroezemoes van stemmen en auto's  uit te horen.

Sommige hertenliefhebbers vinden het spektakel op de Hoge Veluwe maar niets en zoeken zelf hun plekjes elders op de Veluwe.  Maar steeds meer (nieuwe) liefhebbers kunnen wel hun waardering opbrengen: het voorziet duidelijk in een behoefte van vele mensen om op een eenvoudige manier de hertenbronst te zien. Daarbij krijgt menig fotograaf mooie plaatjes van de hertenbronst en sommige beginnen al heel jong....

Andere terreineigenaren zouden meer moeten inspelen op de groeiende tendens om de hertenbronst te volgen en te fotograferen. Te denken valt aan wildkansels zoals bijvoorbeeld Natuurmonumenten nabij Ede exploiteert of de gratis toegankelijke uitkijkpost op de Elsberg, ook van Natuurmonumenten. Natuurlijk ben je er nog niet met het bouwen van een kansel. Ook de juiste plaats, de inrichting van het terrein, toezicht en af een toe een emmetje appels zijn van groot belang om de observatieplaats tot een succes te maken.