Voor de harde kern natuurforsers krijgen herten een extra dimensie wanneer men die individueel gaat herkennen.
Een collega fotograaf fotografeerde tijdens de bronst 2007 een gelijke kronen 10-ender met een gespleten rechteroogtak op de Worth-Rhederheide van het Nationaal Park Veluwezoom. Nu kwam ik in de namiddag op 21 november 2008 voor 100% dezelfde gelijke kronen 10-ender tegen met hagel op de rug. Nu liep het hert niet op de open vlakte, doch in de dichte bosschage van een particulier landgoed, gelegen aan de zuidelijke Veluwe. Dit jaar heeft het dier de gespleten oogtak achterwege gelaten, maar de verdikking in die oogtak is nog wel goed zichtbaar.

Kennelijk waren die hagelbuien van 21november 2008 het begin van winterweer, want de volgende dag op zaterdag 22 november 2008 zag de wereld er bij het krieken van de dag er uit als een kerstkaart. Het was één witte wereld. Maar de temperatuur liep tijdens de loop van de dag op tot boven het vriespunt. Met gevolg dat de sneeuw van de takken viel. Met mijn hele hebben en houwen aan fotospullen in de loop van die zaterdag gepakt en gezakt weer op pad (zelfde particulier landgoed) om herten in een winterlandschap vast te kunnen leggen. Kennelijk heb ik het geluk afgedwongen, want in de loop van de namiddag kwam een ongelijke 14-ender met een verdikking in de linkerkroon voor mijn lens. Die linkerkroon bestaat uit 4x enden, doch vallen buiten beeld wegens het frontaanzicht van de koptooi.

Met vriendelijke groet,
Ton Heekelaar.