Alsof het elke dag sneeuwt staan deze twee herten rustig te laveien. Af en toe halen ze met het gewei wat sneeuw weg om bij de hei te kunnen.  Het zicht is slecht en alle geluiden worden gedempt. Toch kijkt een van de herten plotseling mijn richting uit. Ik sta doodstil met een flinke dennentak als dekking voor me. Ik verbaas me dat ie me opmerkt,. Staat de wind verkeerd? Maak ik toch lawaai?

Dan wordt het duidelijk. Een reebokje komt in mijn beeld onderlangs door. Het hert had natuurlijk al veel eerder de reebok opgemerkt. Loos alarm. Ik blijf nog even staan tot de herten uiteindelijk links de dekking in gaan.

Het grofwild liet zich zien.