In de WBE waar ik, Bart Castelein, als faunabeheerder werkzaam ben, loopt een zender project voor roodwild. De eerste resultaten laten ook wel interessante gegevens zien, maar het beperkt zich tot deze gezenderde dieren, dan wel het kaalwild roedel waar ze onderdeel van uitmaken. Maar er zijn nog veel meer "zenders"! Er begeven zich in deze WBE ook hertenliefhebbers, die mede met behulp van foto’s en film een groot aantal herten al jaren volgen en daardoor kunnen herkennen. Niet alleen de kapitale zware jongens maar ook een groot aantal dertien in een dozijn herten', zo vanuit de bolle kop met plaatjes als overtuigend bewijs!

In december werd er in mijn veld een 13-kops hert dood en vergaan gevonden. Misschien een verkeersslachtoffer of gewond geraakt in de bronst, helaas niet meer te achterhalen. Nadat de oude afworpstangen naast het actuele gewei lagen leek het nog steeds het betreffende hert, oogtak, middentak en een gaffel, kroon, maar helemaal zeker was ik er ook niet van. Aangezien ik zelf nul interesse heb in fotograferen had ik dus ook geen naslagwerk. Een van de fotografen dus wel, hij kwam, hij zag en overwon. "Dit hert is uit dat gebied, zo oud en hier is het bewijs in foto’s!" Het jaar door leefde dit hert dus aan de oostkant van de A50, vanaf de bronst tot de feisttijd. In de bronst stak hij het ecoduct Terlet over en uiteindelijk is hij verder zuidelijk richting de A12 gewisseld en daar doodgegaan. Doodsoorzaak onbekend. Techniek is nuttig en interessant, vakmanschap vind ik persoonlijk nog wel mooier!