Tongeren - Meerdere buien over de gehele dag gehad. Het voorspelde niet veel goeds met nog een buitje bij aankomst op het parkeerterrein van het Wisselse Veen van Glk aan de Boerweg. Het was gelukkig het laatste buitje die avond. Twaalf mensen die ingeloot waren konden met mij mee op de wandeling / excursie op de Tongerense hei en landgoed Welna. Een mooi gebied met de hoger gelegen heide dat overgaat in het lager gelegen veen met daarin unieke planten als de blauwe knoop. Ook een gebied waar steeds meer roodwild komt en waar de varkens ook in het veen te vinden zijn. Elk jaar staan er een paar reegeiten met hun kalveren in het Wisselse Veen. Heide als pioniersoort samen met de berk en de grove den. Overal verjonging van deze soorten in de hei. De natuur oftewel de successie wil er zo graag bos van maken. De dopheide op de nattere stukken staat al een tijdje in bloei, sommigen zijn al uitgebloeid. De struikheide begint hier en daar paars te kleuren. Het is het wachten op de klokjesgentiaan, prachtig blauwe bloem met het dito vlindertje. Vergezichten… Restanten van de brand enkele jaren geleden waren op de bomen nog te zien. De hei herstelt zich langzaam. Prachtige uitkijkpunten waar we even stil blijven staan tot iemand met de vraag komt of de wolf hier al gespot is. Faunabeheer komt aan bod want zonder afschot blijft er van de Veluwe niets over. Iedere keer toch weer mensen die graag willen weten hoe dat in haar werk gaat. Laat ik daar nu een en ander van weten… We verlaten de hei van Tongeren en komen het landgoed Welna binnen. Een rij prachtige spierwitte ruwe berken staan te glinsteren in de zon. Een paar klimmetjes zaten ertussen en steeds de spanning of er aan de andere kant misschien een ree zou staan. Helaas…, wel een varken die met een luide grom aangeeft dat onze aanwezigheid niet op prijs gesteld werd. Er was veel water gevallen en de vennetjes zijn weer goed gevuld. Hier en daar springen kleine kikkertjes over het pad naarstig op zoek naar de berm waar ze veilig waren. John Pfaff was mijn rechterhand van deze avond en hij legde uit hoe je simpel het verschil kunt herkennen van de grove den, de larix of de spar. John en ik hadden een groot deel van deze wandeling de woensdag voorafgaand voorgelopen. Met hier en daar een lusje erbij kwamen we uit op een respectabele 11 kilometer.   We hebben nog heel even bij de kruising Boerweg -Tepelbergweg gestaan om te kijken of we nog wild zagen. Nadat een varken heen en weer gelopen was zijn we richting parkeerplaats gelopen en was deze wandeling ten einde. Altijd weer leuk nieuwe en bekende mensen te zien. Iedereen bedankt voor de wandeling en tot de volgende keer.

Tjalling van der Zee Gids Vereniging het Edelhert

Na afloop nog een blik over het Wisslse Veen met daarboven de Witte Wieven.