Midden in de winter wordt traditiegetrouw een langere winterwandeling gehouden. Dit jaar is Brigritte bereid geweest om een route in Nationaal Park de Veluwezoom uit te stippelen, een gebied die Brigitte als haar broekzak kent. Om verwarring te voorkomen was zij ruim op tijd aanwezig om de deelnemers duidelijkheid te verschaffen waar de wandeling zou gaan starten. De parkeerplaats stond ter plaatse namelijk niet als zodanig aangegeven en zou makkelijk voorbijgereden kunnen worden.

De wandeling voerde ons lang een aantal interessante plekken. Zo ook een beukenlaan, waar de boombast vorig jaar plots de interesse van de pony's kreeg. Om de bomen van doodgaan te behoeden zijn op aandrang van het publiek de bomen uitgerasterd. Lelijk maar wel doeltreffend. Leuk bijkomstig voordeel is dat aan het puntdraad de haren van de wilde zwijnen blijven hangen.

Bij de voormalig landbouwenclave Herikhuizen is bijna altijd wel wat wild te zien, nu ook, enkele overlopers lopen nabij het uitkijkpunt rond.

Halverwege de wandeling nuttigen we een bordje soep in een kapschuur nabij de wonng van Brigitte en bij sfeervol brandende vuurkorf warmt men zich.


Brigitte en Ries verwelkomen ons met een kop koffie / thee.




De IJslandpony's mogen niet gevoerd of aangehaald worden om te vermijden dat de dieren te "huiselijk" worden.


Hier een van de beukenlanen die door de IJslanders ontdaan werden van de bast. Een oerlelijk hek met twee puntdraden dienen de paarden op afstand te houden.


Nabij Herikhuizen lopen een paar wilde zwijnen te scharrelen


Het blijken twee overlopers te zijn.


De ruine van Herikhuizen


Het water ontspringt hier uit de grond en verzamelt zich in een grote waterpoel.


Halverwege de wandeling genieten we van erwtensoep met brood en roggebood


De gelopen wandelroute