Tijdig heb ik mijn positie ingenomen in afwachting op het uittreden van de herten. Eerst moet ik nog een dolende fotograaf en een, weliswaar enthousiaste, hertenkijkfamilie, die later ook nog eens tegen verschijningstijd dwars over de akker trekt, verwerken.

Maar dan bijna altijd onverwachts treden de herten uit. Nu is het helemaal erg, ik kijk voornamelijk linksvoor en wanneer ik weer naar rechts kijk zie ik het veld al vol herten staan. Waarschijnlijk zijn zij via de "achterdeur" binnen de rasters geslipt. Ik probeer ze te tellen, het lukt niet en weer begin ik te tellen en tel alleen de herten die ik met zekerheid als één exemplaar kan identificeren. Ik kom op zestig en schat dat er zeker vijftien dubbel stonden.
Zelden zo veel herten in een roedel gezien, zeker niet in deze tijd van het jaar.

De hertenkijkfamilie kom ik op weg naar de auto nogmaals tegen. Ze beseften zelf al dat het niet zo handig was zo laat de landbouwakkers over te steken. Ze blijken al meerdere avonden achter elkaar hier te komen.

Later verneem ik van andere hertenspotters hun regelmatige aanwezigheid in de laatste dagen.


Tijdens het wachten op de herten komen twee jonge vosje speels in mijn gezichtsveld. En zo vlot als zij kwamen , verdwenen ze ook weer.


Dan uit een andere hoek dan ik verwachtte staan plotseling de herten op de gronden..


Linker gedeelte van het roedel.
Het zijn er te veel om in één keer op de foto te krijgen.


Rechter gedeelte van het roedel


Voornamelijk is het kaalwild met enkele spitsers en ook enkele indrukwekkende grote geweidragers.