"Daar trekt over de heuvels en door het grote bos, de lange stoet de bergen in, van het circus Jeroen Bosch." Zo begon het lied van Boudewijn de Groot  uit 1967.  Daar moet ik vreemd genoeg vaak aan denken wanneer ik de herten over de heuvels zie trekken en wetende dat zij uit het grote bos komen.

Dit is voor mij een nieuw gebied. Doordat er veel verse prenten stonden, was de recente beweging van het roodwild goed te reconstrueren. Ik neem mijn positie in, goed lettend op de wind en aanwezige dekking en wacht af.

De zon is al ver gezakt en gaat aan de horizon schuil achter een brede wolkenband. Pas dan komt het roodwild in beweging. Plots beweegt er wat aan de horizon en tekenen de herten zich scherp af tegen de lucht.  De leidhinde kijkt met een langgerekte nek uit. Pas als zij het sein veilig geeft , volgt de rest van het roedel. Het is als bij het circus een bont gezelschap, hindes, kalveren, smaldieren een enkele spitser en ook zelf enkele jonge herten van hooguit 4 jaar.

Één voor één springen ze over het raster, alsof ze telkens gespannen zijn of de springer het redt , kijken de herten naar de waaghals.  Alsof de volgorde al vast ligt, staan ze klaar en gaan soepel over het raster. Zichtbaar opgelucht lopen ze vervolgens verder en kijken niet meer om, zoals een goed artiest betaamt.

Een vijftal kalfjes komen niet over het raster heen, ondanks enkele mislukte pogingen en besluiten maar wat met elkaar te ravotten. Ook  hier bewijs de aangebrachte manchet zijn nut. Het gestuntel aan het grofmazige gaaswerk zou vroeg of laat ook hier zijn slachter gaan eisen.  De rest van het roedel, zo'n 20 stuks, loopt verder en gaat staan laveien. Vlakbij loopt een drukke weg en niet ver staan enkele huizen. Toch kunnen de herten hier ongestoord uren doorbrengen.  Herten slim als ze zijn, gaan juist daar staan waar het terrein van nature dekking geeft in dit geval door de laagte en daardoor zijn ze vanaf de omliggende wegen volledig onzichtbaar worden.

De volgende dag deelt Ronald zijn ervaringen met mij en wat blijkt we hebben in hetzelfde gebied, op dezelfde tijd, naar dezelfde herten staan kijken en elkaar niet opgemerkt. En zo hoort het. Niet alleen de herten ongestoord laten, maar ook de andere natuurliefhebbers.


De leidhinde kijk eerst of de kust veilig is,


...pas dan volgt de rest van het roede, hindes, klaveren een jonge herten


Aan de prenten was reeds hun gewoonteroute bekend


Één voor één springen ze over het rasteren


geduldig staat de rest op hun beurt te wachten.


Slechts eenmaal is er een misverstand en springen er twee herten nagenoeg gelijk over het raster.


Let op het kalf, ze wil zo graag erover heen springen, maar ze durft niet.  Ze gaat op de achterlopers staan en legt een voorloper op het raster.


Daar gaat het ze om, een sappige graasweide,


De jongste kalfjes blijven achter het raster achter en ravotten wat met elkaar.


Op de achtergrond komt een volgend roedeltje naderbij.