Lopend over een nieuw zandpad zie ik links in het Jacobkruid iest bewegen en ga op mijn hurkend zitten en wacht af. Steeds beter wordt de ree geit zichtbaar, ze stapt onvermoeibaar voort en blijft voordat ze het pad oversteken staan en kijkt, zoals zij van haar moeder geleerd heeft, links en rechts over er geen gevaar is. Ze ziet mij en omdat ik mij niet beweeg, spring zij niet af en vervolgt haar pad. Ze kijkt nog een keer en stapt verder. Dan opeens zet ze het op een lopen en maakt grote sierlijke sprongen, maakt een rondje en gaat terug waar ze vandaan komt. Pas als ze het pad weer is overgestoken, gaat de vaart eruit en stapt ze rustig verder.


Links uit het Jacobskruid verschijnt er een reegeit.


Ze ziet mij wel ....


en ziet in mij geen gevaar omdat ik mij doodstil hou.


Het zekere voor het onzekere nemend kijkt ze nog een keer.


Rustig stapt ze verder....


...maar krijgt het toch op haar heupen en
maakt grote sprongen...


Zo rent ze 40-50 meter....


..om plotseling om te keren ...


en de weg zoals ze gekomen was weer terug te volgen.


In het Jacobskruid valt ze stil en stapt weer rustig verder.