Op een heuveltje gezeten geniet ik van een pauze tijdens mijn wandeling met Timber. Van hieraf heb ik een goed zicht op de omgeving en hoop dat  ik wat wild kan ontdekken. Meestal tevergeefs en geniet ik van het uitzicht.
Maar vanmiddag heb ik geluk. Zonder dat zij mij in de gaten heeft komt er van links een reegeit aan. Met sprongetjes komt ze dichterbij, tussendoor stopt  zij telkens even en kijkt om zich heen. Heel even kijkt zij ook mijn richting uit , wanneer ze de klik van mijn camera hoort en loopt vervolgens weer wat verder. Timber zit naast mij en blijft , net als ik, de reegeit nakijken tot zij uit het zicht is verdwenen