Met een militaire discipline rukken ze een stuk op, hergroeperen ze zich en kijken verkennend over het volgende stuk terrein . Voor elke heuvel houden ze net voor de top in en indien zij er zeker van zijn (zekeren) , dan trekken ze verder. Ondertussen houden de flanken en de achterhoede hun betreffende gebieden in de gaten. Zo te zien weten ze precies waar het gevaar (van de mensen) op de de loer kan liggen. Gelukkig is alles veilig en trekken ze verder.
Dicht bij elkaar geeft ze een veilig gevoel.
Af en toe stoppen ze en gaan wat laveien. Op de voorgrond staan twee hindes.
De uitkijken in de voor- en achterhoede zijn actief.
De voelen zich volkomen veilig en gaan zelfs boven op de heuvel staan.
en als een lint trekken ze door de hei.
Het laatste stukje met een klein sprintje...
En dan een grote tussenstop. Ze hebben honger, het uitkijken schijnt niet meer nodig te zijn.
