Vrijdagmiddag, 23 januari 2004. Om 16.00u. stap ik uit de auto bij het waterwingebied Oranjezon bij Vrouwenpolder (Walcheren). Dit prachtige gebied behoord bij de zogenaamde Manteling van Walcheren. Een stook van duinen, stuiken een bossen die een groot gedeelte van de kust beslaat. In dit gebied leeft een populatie damherten die in de tweede wereldoorlog uit een hertenkamp zijn ontsnapt. Ook de ree is goed vertegenwoordigd.  En verder een schat aan andere dieren en planten.

Het is bewolkt maar droog weer. Na 10 minuten gelopen te hebben klim ik een duin op. Plotseling beweegt er wat achter de lage stuiken. En daar komen 2 damherten te voorschijn. Een gespikkelde en een zwarte. Ze blijven nieuwsgierig staan kijken. Ik besluit om gewoon rustig door te lopen. Ze gaan er vandoor en steken het pad over. Op een ander duin, net in de bosrand blijven ze weer staan. Ik loop gewoon rustig verder.
Nauwelijks 100 meter verder staat er weer een damhert tussen de stuiken, van mij afgekeerd. Rustig blijf ik staan kijken todat het dier zich omdraaid en naar mij kijkt. Het blijft rustig staan en ik loop weer verder.

Achter een schutting ligt een prachtige duinvallei. Ik sta op de bodem van de vallei en aan de andere kant is er ook zo'n schutting maar dan bovenop een groot duin. Ik besluit verder te lopen omdat hier het zich niet optimaal is.

Na een flink stuk gelopen te hebben kom ik op het duin aan. Maar er is niets te zien en omdat het straks donker wordt besluit ik verder te lopen.
Ik ga een pad in dat langs de rand van het bos loopt.
Er zijn heel veel sporen te dien maar behalve fazanten en hazen en meeuwen zie ik geen dieren. Het wordt schemerig en ik besluit om terug te gaan naar de auto. Net kom ik het weer in het bos of het begint te kraken. Daar staat een ree. Met sierlijke sprongen gaat het diertje er van door.
Even later staat er een reebok. Prachtig boven op een duin. Nauwelijks 2 minuten later weer een reegeit. En even verderop, ik loop boven op een duin, onderaan het duin weer een reegeit. Prachtige sierlijke dieren.
Het zicht wordt nu vooral in het bos snel minder. Er vliegt een grote uil tussen de bomen door.

Na nog een kwartiertje gelopen te hebben sta ik weer bij de auto. Een prachtige middag in Zeeland.