Direct bij aankomst op de Asselse Heide zien we een vijftal hindes staan. Helaas komt er een zeer luidruchtige groep wandelaars die de boel dusdanig verstoren, dat de hindes zich uit de voeten maken. Op een draf verdwijnen ze achter de glooiingen van het landschap.
Over het algemeen is publiek aan deze kant van de hei rustig, ze hebben moeite moeite doen om op deze plek te komen. Aan de overkant zijn de toeschouwers vaak zo luidruchtig, dat je het burlen niet meer kan horen.
Volgens een van de spotters ligt er achter op de hei, tegen de bosrand aan een 24-ender. Na flink zoeken valt ons oog op de twee kronen, die boven het gras uit steken. Het duurt enige tijd totdat dit kapitale hert opstaat en in onze richting begint te lopen. Het hert is naar schatting nog zeker 2 km ver weg.
De vorige foto ingezoomd.
Zonder verrekijker is het niet te zien. Zelfs met een telelens is het hert precies in het midden van de foto maar net aan zichtbaar.
Toch is de Asselseheide een unieke plek. De hei als toneel en eromheen het publiek. De handelingen van de acteurs en actrices zijn heel goed te volgen. Hier komt een derde kops hertje richting onze 24-ender.
Het duurt niet lang of het jonge hert zien de 24-ender en maakt direct rechtsomkeer.
Het is net een toneelstuk. Links komen de spelers op, een groot roedel herten, trekt over de heuvel. Voornamelijk hindes met een enkele jonge spitser en in de kielzog van het roedel een van de hoofdrolspelers, een 12-ender.
Het publiek is diep onder de indruk voor deze akte in het prachtige decor en sfeervolle belichting.
Het publiek is diep onder de indruk voor deze akte in het prachtige decor en sfeervolle belichting.
Met ingehouden adem volgen we de herten.
Met de leidhinde voorop trekken ze behoedzaam, maar vlot richting het weitje.
De omgeving wordt gezekerd en het roedel komt de wei op.
Door de afgelopen droogte is het gras niet van goede kwaliteit, maar is toch voldoende voor de herten om direct aan te vangen met laveien.
De dames bepalen namelijk waar er heen wordt gegaan. Het hert (de geweidrager) volgt.
Daar is het hert nu ook.
Het is gewoonweg schitterend zo'n roedel in de avondzon zonder verstoring te kunnen gadeslaan.
Het hert burlt af en toe. Alhoewel het lijkt dat hij het plaatshert is, is dat niet zo. Op ruime afstand trekt onze 24-ender om de roedel heen naar de heuveltjes aan de linkerkant. Hij houdt het roedel in de gaten en neemt nog geen actie. Hij weet dat de hindes nog niet zover zijn.
De oudere 24-ender is het echte plaatshert. Hij is dan wel oud, maar wel wijzer. Tegen de tijd dat de hindes beslagen kunnen worden, zal de 24-ender de heerschappij van het zich al dagenlang druk makende jonge hert overnemen. De 24-ender verschiet zijn kruit nog niet.
Zelfverzekerd gaat de twaafender erbij liggen. Hij denkt een goede kans te hebben kans het roedel te behouden.
Maar echt zeker ervan is hij niet. Om zijn positie duidelijk te maken staat hij op en burlt hij nog een paar keer.
Vergroting van de vorige foto.
We kijken nog even en vertrekken voordat het echt donker wordt. Morgen, op de laatste dag van openstelling van het Kroondomein, komen we terug. Daarna zullen we vanaf de overkant kijken.