Harderwijk - Een nieuw wildsignaleringssysteem op de Leuvenumseweg moet het aantal aanrijdingen met het wild doen verminderen. Het dassenkerend raster, dat fijnmaziger is dan zwijnkerend raster, moet het wild tegenhouden en geleiden naar de openingen in het raster, waar de signalering opgesteld staat.  Op die plaats kan het wild de weg oversteken en wordt door een laserstaal opgemerkt, die het matrixbord met adviessnelheid 50 km en het bord "overstekende wild" doet oplichten. Een van de wissels komt tussen Sonnevanck en het dierenasiel de Ark. De andere staat reeds net na de trimbaan en voor de Koesteeg. Opmerkelijk is dat er slechts aan één kant van de weg een laserstraat staat. Hoe gaat het wanneer het wild de weg overgestoken is en weer terug gaat, dat is er namelijk geen signalering.  De laserstraat staat op een hoogte van ongeveer 50-60 cm, voldoende om herten, reeën en flinke zwijnen te signaleren. En juist voor de eerste twee soorten wild is het raster niet bedoeld, want zij springen achterloos over het 110 cm hoge raster heen. In de helft van de keren dat ik het beveiligde wegdeel passeer, licht het bord op, ook overdag. Geen beest te zien. Af en toe een wandelaar of fietser, die misschien het systeem getest heeft of waren het, zoals bij de spoorwegen, de herfstbladeren, die de storingen veroorzaken.

Begrijp mij goed, ondanks dat ik zeker niet principieel tegen afschot ben en allereerst alle maatregelen toejuich om de verkeersveiligheid op andere manieren te verbeteren, is deze signalering niet goed. Of beter gezegd: net niet af.

Beter zou zijn:
- een laserstraalsignalering met dubbele straal te gebruiken om onbedoelde inwerkingstelling door bv. bladeren of vogels uit te sluiten.
- twee laserstraal op 20 cm en 50 cm zetten

Het is een proefopstelling. Ik verwacht dat men na de evaluatie tot dezelfde conclusies komt.