De gemeente Amsterdam heeft Vereniging Het Edelhert uitgenodigd om van gedachte te wisselen over een mogelijk, toekomstig nieuw beleid voor het beheer van de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
Dit 3400 ha grote bo-s en duingebied is nu voor ongeveer de helft omrasterd met een hoog hek, aan de zuidkant afgezet met schrikdraad en aan de zeekant helemaal open.

Het zal algemeen bekend zijn dat de huidige, geschatte 1800 damherten binnen dit raster niet worden beheerd, dat er deze winter veel zijn dood gegaan van de honger, dat er nog regelmatig aan de zuidkant dieren worden doodgereden, dat er nog regelmatig schade is op de bollenvelden en dat de schade aan het gebied zelf dusdanig groot is dat de Natura 2000 waarden niet meer worden gehaald.
Verder zijn bij dit gesprek uitgenodigd, de provincies Noord- en Zuid-Holland, de FBE's van beide provincies, SBB, Natuurmonumenten, PWN, Nationaal Park Zuid-Kennemerlanden, de gemeente Bloemendaal als belanghebbende buren en de Dierenbescherming en de Faunabescherming als belangenorganisaties. Ook zijn een aantal leden van de BAC (beheeradviescommissie van de OVP),  Alterra en OBN als adviseurs uitgenodigd. Op uitnodiging van de wethouder van de gemeente Amsterdam, mevrouw Carolien Gehrels, kan ieder zijn mening geven.

De volgende punten zijn voor Vereniging Het Edelhert belangrijk en zullen onder de aandacht worden gebracht:
1. Wij adviseren de gemeente Amsterdam terug te keren naar de situatie van omstreeks 1990 waar het mogelijk was om een vrijlevende populatie van 600 damherten in de AWD te houden, zonder de kostbare, hoge hekken en met weinig schade aan verkeer en landbouw.

2. Rasters en hekken zijn er enkel en alleen voor bedoeld om schade door damherten op gevoelige percelen en wegen af te schermen (uit te rasteren) en nooit bedoeld om een schadeveroorzakende populatie dieren op te sluiten (creëren van een hertenkamp).

3. Het in aanbouw zijnde ecoduct ten noorden van de AWD is bedoeld voor een veilige uitwisseling van dieren tussen natuurgebieden, waardoor er een groot leefgebied kan ontstaan, ook voor damherten. Het is nooit bedoeld om een overloop te creëren van een leefgebied met een niet-beheerde, te grote populatie dieren naar een gebied met een beheerde populatie dieren. Hierrdoor is het noodzakelijk om overeenstemming te hebben in het beheerbeleid tussen de aanliggende terreinbeheerders.

4. Een, in de begeleidende stukken gelezen argument dat, binnen een afgesloten gebied een beheerde populatie meer nakomelingen geeft dan een niet-beheerde populatie is aannemelijk. Anders gezegd: een gezonde, op aantal beheerde populatie waar de vrouwelijke dieren goed de winter zijn doorgekomen heeft meer nakomelingen dan een niet-beheerde populatie waarvan een groot deel van de vrouwelijke dieren in het vroege voorjaar aan de rand van haar bestaan is gebracht door te weinig voedsel in een afgesloten gebied. Logisch dat hier de aanwas in het algemeen van deze laatste beheervorm lager zou kunnen liggen. Het is echter nog maar de vraag of dit specifiek bij damherten in de AWD ook opgaat daar het gebied niet volledig is afgesloten.

Wij als Vereniging vinden deze situatie echter niet natuurlijk en dit heeft niets maar dan ook niets met een biologisch evenwicht te maken. Beide situaties zijn door de mens gecreëerd, wij kiezen duidelijk voor de beheervorm en niet voor de verhongervorm.


5. De laatste 10 jaren hebben vele onderzoeken, rapporten en/of commissies de Gemeenteraad van Amsterdam geadviseerd om een vorm van beheer toe te passen en zo met de andere eigenaren/beheerders samen te werken aan het vormen van een groot natuurgebied. Op puur emotionele en principiële redenen is dit tot nu toe niet gelukt. Nog meer onderzoeken en/of rapporten betekent weer langer uitstel.

Ons advies is:

KIES NU EINDELIJK EENS VOOR HET DAMHERT IN EEN GROOT, MOOI EN NATUURLIJK LEEFGEBIED!