Op woensdag 18 januari werd bij de commissie duurzaamheid van de Provinciale Staten van Flevoland het voorstel van SGP en VVD besproken. Onder de insprekers onze voorzitter (Jozef) Linthorst, gevolgd door de bijdrage van Dr. C.F. (Frits) van Beusekom, ecoloog en oud-directeur van Staatsbosbeheer.
Bijdrage Jozef Linthorst:
Geachte voorzitter,
Mijn naam is Jozef Linthorst, voorzitter van Vereniging het Edelhert.
Hierbij geef ik aan dat wij het ingediende plan van SGP en VVD ten volle ondersteunen.
Ik zal u zeggen waarom?
Na 6 jaar ICMO2-beleid kunnen we constateren dat de aanbevolen, forse uitbreiding van de OVP niet is door gegaan. Dat heeft tot gevolg dat:
- Begroeiing weg
- Struiken weg
- Bomen weg
- Biodiversiteit weg
- Vogels weg
- Reeën weg
- Bezoekers weg
- Maatschappelijk draagvlak weg
- Het Hollandse Hout en Oostvaardersveld blijven onbereikbaar voor de GG
- In deze afgelopen 6 jaar zijn wel meer dan 7000 dode, grote grazers geregistreerd
Onze conclusie is:
Het huidige beleid, met de bedoeling te komen tot een zelfregulerend ecosysteem binnen de OVP in een parkachtig landschap heeft volledig gefaald.
(Dit is geen emotie maar een feitelijke constatering)
Is het dierenwelzijn dan verbeterd?
Neen
Iedereen weet en kan zien dat er iedere winter weer veel te weinig voedsel is voor de dan aanwezige grazers. Dat alleen al is een schande! Zeker als je z.g. experts hoort zeggen dat het gebied perfect in evenwicht is!
Onze mening is: Er is niet te weinig voedsel maar er zijn te veel grote grazers!
Ook dit winterseizoen zijn er weer 4555 grote grazers op 2800 ha grazig deel aanwezig, waaronder 3400 edelherten. Met dit hongerbeleid zullen er weer meer dan 1500 dieren het loodje leggen. Bij een echte strenge winter hopen de voorstanders van dit beleid op meer dan 3000 dode dieren. Dat zijn in de komende 4 maanden 12 tot 25 dode, geschoten, deels niet geschoten, verhongerde grote grazers per dag, 7 dagen in de week!! De OVP is met dit beleid geworden tot de grootste schiettent van Europa! En dit ieder jaar weer!
Voortzetting van dit beleid maakt naar onze mening de OVP in negatieve zin uniek maar ook ongeschikt om in te passen binnen het Nationaal Park het Nieuwe Land. Dit alleen al uit veiligheidoverwegingen voor de bezoekers.
Het enige wat in de winter binnen de OVP nog groeit is het aantal dode, grote grazers!
Afgezien van de zorgplicht die de Provincie Flevoland in de toekomst heeft voor gehouden en niet gehouden dieren vraag ik u DRINGEND namens de grote grazers:
Geef het plan van de SGP en VVD in ieder geval een faire kans.
Laat merken dat u de grote grazers als waardevolle dieren een plek geeft binnen het Nieuwe Nationale park en niet alleen gebruikt als ‘n afgedankte grasmachine.
Het bos vanaf de Praambult gezien in februari 2005. Het bos vanaf de Praambult gezien is in februari 2017 geheel verdwenen.
Bijdrage Frits van Beusekom:
Inspreken Oostvaardersplassen, Commissie Duurzaamheid Prov. Staten, 18-1-2017.
Bijdrage dr. C.F. van Beusekom
Complimenten aan hr. Simonse voor zijn moedige poging om 20 jaar patstelling te doorbreken. De discussie met betrekking tot de aantallen grote grazers zit al jaren muurvast. Alle maatschappelijke en ethische bezwaren tegen het huidige beheer worden afgetroefd door “de ecologen” die roepen dat de burger, de leek dus, niets snapt van de natuur. Ik citeer Elma Drayer in Trouw 24 mei 2012: “De ecologen zijn de priesters van dit tijdsgewricht, in wie blindelings wordt geloofd. En zoals een vrome katholiek het dogma van de onbevlekte ontvangenis voor waar houdt, zo houdt menig natuurliefhebber het dogma van het oerlandschap voor waar.”
Maar “de ecologen” bestaan niet. In het dossier Oostvaardersplassen is het een kleine, maar fanatieke groep die al jaren de politiek en het terreinbeheer in gijzeling houdt. Ik durf te stellen dat de meerderheid van de ecologen heel andere opvattingen heeft. Maar je hoort ze niet. Vrijwel niemand doet zijn mond open. En dat is tekenend voor de machtspositie van de genoemde groep.
Het ecologisch concept dat in de OVP wordt toegepast deugt niet. De zojuist geciteerde Elma Drayer had dat goed door. Het concept is onwetenschappelijk, puur ideologisch en tegelijkertijd ook een utopie. Het is gebaseerd op een blind geloof in het magische begrip “natuurlijke processen”.
Dat licht ik kort toe. In de ecologie is regulering een sleutelbegrip: er is in het algemeen een dynamisch evenwicht in een ecosysteem. Alle spelers hebben er hun plaats in. Zo’n systeem kan door allerlei oorzaken verstoord worden. Bepaalde soorten kunnen dan gaan domineren en zich tot een plaag ontwikkelen. Na kortere of langere tijd zal zich weer een evenwicht instellen.
De OVP is zo’n gestoord systeem, ik mag wel zeggen een zwaar gestoord systeem. En dat wordt bewust in stand gehouden. De vergelijking met de Afrikaanse savanne gaat niet op (schaal, volledigheid, predatie etc.). De grote grazers hebben zich in dit kleine, afgesloten gebied tot een plaag ontwikkeld. Hun enige reguleringsmechanisme is honger. Dat legt een enorme druk op het systeem. De biodiversiteit is extreem verarmd. Vroeger noemden wij dat gewoon “overbegrazing”, maar dat woord durft niemand meer te gebruiken.
De “gelovigen” blijven volhouden dat op de duur toch iets moois zal gaan groeien “als we de natuurlijke processen maar de kans geven”. De ecologische wetenschap biedt geen aanknopingspunten voor deze visie. De OVP vormen een belangrijk maatschappelijk goed. Het behoort geen speeltuin te zijn voor een groepje verdwaalde ecologen. Die bovendien nooit hebben gemotiveerd waarom hun keuze voor overbegrazing de juiste zou zijn. Sterker: de politiek heeft die vraag zelfs nooit gesteld!
De prijs van deze absurditeit is hoog: maatschappelijk en ethisch. Het is de vraag of we zo met dit unieke gebied willen omgaan.