Om een goede gewoonte in stand te houden werd er voor de leden van onze vereniging, die zich het afgelopen jaar weer trouw en belangeloos hadden ingespannen om onze club levend, zo niet bruisend te houden, op zaterdag 15 januari een vrijwilligersdag georganiseerd in de nieuwe werkschuur van Staatsbosbeheer in Kootwijk.
Het bestuur vond het van belang om op deze vrijwilligersdag, alle vrijwilligers uit te nodigen en niet alleen de rasteraars en de winkel. Het thema was: “een kijkje in de keuken van alle bloedgroepen van onze club”. Dat dit idee in de smaak viel, bleek uit de vele positieve reacties, die Henk Ruiterkamp en Piet Bloemerts als uitvoerende origanisatoren kregen. Maar, niet te snel vooruitlopen, eerst moet er nog het één en ander worden georganiseerd: overleg met bestuur, locatie bekijken en afspraken maken, hulptroepen regelen, presentaties (laten) verzorgen, catering, en ga zo maar door. Ook dit is vrijwilligerswerk van de bovenste plank en de moeite waard om even bij stil te staan!
Op de uitnodiging stond vermeld: om 10.00 uur “ontvangst met koffie, onder klanken van jachthoornblazers”. Nu weten we uit ervaring dat 10.00 uur aanwezig zijn een lachertje is; we zullen vroeg moeten zijn met de koffie, want de eerste enthousiastelingen zullen zeker om 09.30, of vroeger, aanwezig zijn. En jawel hoor..... ruim vóór aanvang van het festijn werd er al geanimeerd gekeuveld en koffie gedronken.
Om 10.00 werd de dag geopend met jachthoornklanken van Roland. Eenzaam blies hij ons een
warm welkom toe. Helaas waren zijn twee medeblazers geveld door het griepvirus, maar dat mocht de stemming niet drukken.
Henk verwelkomde de aanwezigen en namens het bestuur hield Bas Worm een inleiding. Bas refereerde o.a. aan een artikel uit dagblad Trouw, van Kris van Koppen van de universiteit Wageningen. Een gedeelte hiervan citeer ik:
“wat verbindt een mens aan de natuur? Het antwoord heeft te maken met schoonheid, met gevoelens van verbondenheid, troost en ontspanning én met de fascinatie voor individuele dieren”.
En daarmee raakte hij de kern van ons vrijwilligerswerk en de kracht van onze vereniging: we zijn, kort door de bocht gezegd, allemaal een beetje “gek” van ons edelhert en daarom werken we ons soms in het zweet als “Deelerwoud fietser” of “Rasteraar”; praten we onze kelen schor aan de “Infostand” of voor een “Educatiegebeuren”, piekeren we over “we” of “ik” en corrigeren een stuk tekst als “Redactie” of over het reilen en zeilen van de club als “Bestuurslid” of “Adviseur” en, als laatste, wat kopen we voor artikelen in voor de “Webshop” en de “Winkel”?
Vervolgens kwamen diverse sprekers aan bod om hun activiteiten, in een korte presentatie, toe te lichten. Al met al een boeiend geheel, waaruit weer blijkt wat een inspanningen mensen verrichten ten behoeve van onze vereniging.
Dat de vrijwilligers ook nog wat te wensen hebben zal u niet verbazen; uit de voordrachten bleek dat de diverse “bloedgroepen” nog wat hulp kunnen gebruiken. Vandaar; even aandacht voor hun verlangens:
er is behoefte aan meer vrijwilligers, versterking is welkom bij de educatiegroep en de infostand (zie artikel in laatste tijdschrift). Ook de rasterploeg kan nieuwe aanwas gebruiken adressen van basisscholen voor een edel-damherten presentatie een kleurrijke folder als promotieartikel voor scholen
kopij voor ons verenigingsblad.
Er was niet alleen tijd ingeruimd voor luisteren en kijken; er werd ook tijd vrijgemaakt om de benen te strekken. Lennard Jasper van SBB zou met twee collega's ons rondleiden door het prachtige gebied rond de werkschuur in Kootwijk. Zóu, vermeld ik met nadruk, want ook hier had het griepvirus genadeloos toegeslagen; twee van de drie gidsen waren uitgeschakeld en dus ging Lennard alleen op stap met de hele groep in zijn kielzog. Maar, dat is hem wel toe vertrouwd en men vertrok opgewekt naar de uitkijktoren in het Kootwijkerzand.
Onderweg gaf hij toelichting over het terrein en het roodwild. Vooral in dit jaargetijde vormen diverse bospercelen, die wij passeerden, een goed gebruikte daginstand voor het (rood)wild. Bij de toren aangekomen werd er in twee groepen gesplitst; het platform was te klein om de gehele groep te herbergen. Om beurten genoten we van het schitterende uitzicht over het oer-Veluwse stuifzandlandschap.
Afgelopen jaren heeft SBB stukken bos gerooid; niet alleen om de wind meer vrij spel te geven, maar ook om het nabij gelegen zendgebouw A van radio Kootwijk weer de oorspronkelijke boomvrije (zend)ruimte te geven. Vanaf de toren hadden we nu zicht op het, op ruim 4km afstand gelegen, zendgebouw. Op de terugweg werden nog een aantal vluchtige reeën gezien.
Na de wandeling stonden aperitief en stamppottenbuffet gereed en daar werd in ruime mate van genoten en genuttigd.
De dag werd afgesloten door Henk en hij bedankte nogmaals iedereen voor zijn/haar inzet voor onze vereniging en aan zijn oproep om de vaste, onvolprezen rasterhulptroep te helpen bij het opruimen van de feestzaal, werd dan ook ruim gehoor gegeven: in korte tijd was de werkschuur opgeruimd en lagen schragen en tafelbladen weer hoog en droog op hun plek.
Een gezellige dag met informatieve, en soms, humoristische presentaties was ten einde.
